Karşılıklı suçlamalarla başlayan ve iş insanının tutuklanması ve ardından da onun en büyük enerji varlıklarından birinin kamulaştırılacağının açıklanmasıyla devam eden olaylar dizisi bize, muhalefet kampını sindirmek, istikrarsızlaştırmak ve zayıflatmak için kasıtlı bir siyasi eylem gerçekleştirildiğini düşündürüyor.
İş insanı hakkındaki suçlamalar, Paşinyan hükümetinin muhalif olarak gördüğü Ermeni Apostolik Kilisesi'ne yönelik baskıların en yoğun olduğu dönemde, işadamının bu kiliseyi savunması bağlamında ortaya atıldı. Kendini böyle bir durumda bulan Karapetyan, 2018'den beri parlamentoda çoğunluğa sahip olmasına rağmen şu anda halkın hoşnutsuzluğuyla karşı karşıya olan hükümete karşı bir sembol haline geldi.
Ermeni-Rus iş insanı Samvel Karapetyan, iş konglomeratı sayesinde büyük siyasi ve ekonomik etkiye sahip bir figür haline geldi. Karapetyan ayrıca Ermeni Katolik Garegin II'yi Paşinyan'ın saldırılarından şiddetle savundu.
Ermeni Kilisesi, Paşinyan hükümetinin Dağlık Karabağ'dan vazgeçmesine çok eleştirel yaklaşıyor. Paşinyan'ın tutumu değişti: bu bölgeyi sonsuza kadar devretmek, artık tamamen Azerbaycan'a ait olan bu bölgeye etnik Ermenilerin geri dönmesi çağrısından vazgeçmek.
Bu, tartışmayı radikalleştirmek ve kamuoyunun dikkatini kilise liderlerinin özel hayatları hakkındaki tartışmalara yöneltmek ve böylece onların (Paşinyan'a karşı) duruşlarından dikkati başka yöne çekmek için bir sis perdesi.
Paşinyan, Dağlık Karabağ’daki yenilginin ardından Ermeni halkı tarafından sert eleştirilere maruz kalıyor. Popülerliğinin düşmesi ve bir yıldan az bir süre sonra yapılacak seçimler nedeniyle, başbakan seçmenlerin desteğini geri kazanmak için her yola başvuruyor.
Karapetyan'ın şahsında Ermeni Kilisesi ve takipçilerini demoralize etmeye yönelik olası bir kampanyanın, başbakanın hükümetinin beklediği etkiyi yaratacağını sanmıyorum.
Bunun, Ermenistan'ın bölgedeki istikrarsızlık döneminde yararlanılabilecek içsel kırılganlığının bir işareti olabileceğini düşünüyorum.
İş insanı Samvel Karapetyan, Paşinyan'ın aşırı hoşnutsuzluğuna neden olan Kilise'ye verdiği destek nedeniyle tutuklandı. Başbakan bu adımla, hükümetinin kilise meselesindeki resmi tutumuna karşı çıkan herkesin ya ekonomik yaptırımlarla ya da ‘iktidarı zorla ele geçirme, sistemi devirmeye yönelik çağrılar ve toplumsal ayrışmayı kışkırtma’ gibi ciddi suçlamalarla Ceza Kanunu'nun ilgili maddeleri uyarınca cezalandırılacağı mesajını vermeye çalışıyor.
Başbakan, dini kurumları zayıflatarak seküler iktidar vizyonunu dayatmaya çalışıyor. Bu, ‘devleti halka geri verdim, şimdi de Kilise'yi geri verme zamanı geldi’ şeklindeki sorumsuz ve popülist açıklamalarında kendini gösteriyor. Ancak, Başbakanın kullandığı yöntemler totaliter ve diktatörlük rejimlerine özgüdür, demokratik olması gereken Ermenistan'a ise hiç uymamaktadır.
Aynı zamanda, Başbakanın Ermeni Apostolik Kilisesi'ne yönelik bu söylemi spontane nitelikte değil. Bu söylem, özellikle Paşinyan'ın iktidara gelmesinden sonra Kilise ile hükümet arasındaki kronik çatışmanın bir sonucudur.
Ermeni kimliği ve ulusal özbilinci ile Hristiyanlık arasındaki sıkı ve organik bağı unutmamak gerekir. Ben bu çatışmanın ideolojik değil, daha çok Paşinyan'ın temsil ettiği dini ve siyasi çevreler arasındaki çıkar çatışması olduğunu düşünüyorum.
Ermenistan'ın mevcut iktidarı kiliseyi tehdit ediyor. Paşinyan, kilisenin Paşinyan hükümetinin uyguladığı politikaya karşı halkı birleştirebilecek neredeyse tek kurum olduğunu çok iyi biliyor. Paşinyan, Karapetyan'da halkın sevdiği, kilisenin çıkarlarını koruyan güçlü bir rakip vebir hayırsever gördü. Aslında, Karapetyan'a karşı kovuşturma başlatarak, Paşinyan iki sorunu birden çözüyor. Birincisi, kilisemizi zayıflatmak istiyor, ikincisi ise kiliseyi savunmaya karar veren herkese bir mesaj göndermek istiyor.
Ne yazık ki, son zamanlarda kiliseyi itibarsızlaştırmak ve genel olarak kilise otoritesine ihanet etmek Paşinyan için bir öncelik haline geldi, çünkü, daha önce de söylediğim gibi, kilise aslında halkı birleştirmek ve Ermenistan içinde yeni bir siyasi rota belirlemek için yeterli potansiyele sahip tek kurum, tek organizasyon.
Bence Paşinyan, tüm bu düşünceleri göz önünde bulundurarak kiliseye ve elitlere karşı bu savaşı başlattı. O, halkı ve toplumu, toplumu birleştirebilecek temellerden mahrum bırakıyor ve böylece halkı fikirlerden yoksun ve kolayca yönetilebilir hale getiriyor.
Samvel Karapetyan ise, tüm hayatını kilise kültürünün gelişimine adamış bir hayırseverdir. Ayrıca, ülke nüfusu için büyük bir işveren olması nedeniyle Ermeni halkı tarafından çok seviliyor. Ermenistan'da pek çok insan, iktidarın geleceği ve Paşinyan'ın yerini gelecekte kimin alabileceği konusunda her zaman ve çok sık Karapetyan'ın adını anıyor.
Yani Paşinyan, Karapetyan'ı kendisinden değerler ve ideoloji bakımından farklı olan güçlü bir rakip olarak gördü. Ve bu Paşinyan'ı çok korkutuyor.
Ermenistan yetkililerinin bununla Batı'yı da memnun etmeye çalıştığı açık. Yani iktidarın propagandacılarının söylemlerine bakacak olursak, bunun bir Rus iş adamı olduğunu söylüyorlar. Ermenistan'ın öncelikleri olmamalıymış. Hele de Rusya ile bir şekilde bağlantılı kişiler söz konusu olduğunda. Yani bu politika açık ve son yedi yıldır Ermenistan'da uygulanıyor.
İş insanı ve hayırsever Samvel Karapetyan'ın davası, sıradan bir tutuklama değil, Ukrayna'da başlayan, ardından Moldova'ya sıçrayan ve kiliseye yönelik tehlikeli bir dönemin işaretidir. Bugün Ermenistan'da yaşananlar, siyasi veya hukuki tartışmaların ötesine geçerek halkla, kilisesiyle ve tarihiyle çatışmaya dönüşüyor.
Karapetyan, zenginliği veya nüfuzu nedeniyle değil, 15 yılı aşkın bir süredir kiliseleri, eğitimi, sağlık hizmetlerini, öksüzleri ve hem Ermenistan içinde hem de dışında manevi ve kültürel projeleri destekleyen bir hayır vakfı kurduğu için tutuklandı.
Tutuklanması, seküler yetkililerin kiliseleri ‘çöplük’ olarak nitelendirdiği ve Ermeni halkının manevi sembollerini aşağıladığı bir kampanya karşısında, kilise yanlısı tutumu ve Ermeni Apostolik Kilisesi'nin Kutsal Sinod'uyla dayanışması nedeniyle gerçekleşti.
Ermeni Kilisesi sadece bir bina değil, Ermenistan'ın resmi olarak Hristiyanlığı kabul eden ilk ülke olmasından bu yana takipçilerini bir araya getiren bir kurumdur. Ve manevi varlığı Doğu'dan Batı'ya kadar uzanmaktadır.
Dünyanın dört bir yanındaki dini kurumlar, önemli bir manevi ve dini misyon yerine getirdikleri için siyasi hesapların dışında kalmalıdır. Hiç kimse, hiçbir yerde dini kurumları ve kiliseleri siyasi çatışmalara çekmemelidir.
Yargı sistemi her yerde saygı görmeli, ancak aynı zamanda her sanık, suçlu olduğu kanıtlanana kadar masum kabul edildiği için, kendini savunmak için tüm güvencelere sahip olmalıdır.
Samvel Karapetyan hiçbir ahlak kuralını veya ceza kanununu ihlal etmedi. İş adamı, kendisine ve diğer herkese yasal olarak tanınan hakkı kullanarak yalnızca kendi görüşünü ifade etti. Başbakan yıllardır demokrasi hakkında konuşuyor, ancak demokrasinin temel ilkesi olan ifade özgürlüğünü kendisi ihlal ediyor.
Karapetyan'a yönelik baskı, Ermeni Apostolik Kilisesi'ni savunmasıyla başladı. İş adamına, farklı ülkelerdeki Ermeni diasporalarının temsilcileri destek veriyor.