Tel Aviv Üniversitesi’nden Shirad Galmor ve ekibi, İsrail’deki erken Levant yerleşimlerinde yapılan kazılarda, tilki ve yaban kedisi kemikleri üzerinde kasaplık ve yemek pişirme izleri buldu. Araştırmaya göre, Neolitik dönemde bu hayvanlar besin kaynağı olarak değerlendirilmiş.
Zeki ve dayanıklı i̇nsanların i̇sraf karşıtı tutumu
Galmor, o dönemin insanlarının ele geçirdikleri yenebilir eti asla israf etmediklerini vurguladı. Araştırmacılar, kemiklerin üzerindeki bıçak ve yanık izlerinin, bu hayvanların düzenli olarak avlandığına işaret ettiğini belirtti.
Neolitik dönemde küçük avlara yönelim
Yaklaşık 12-15 bin yıl önce, Levant bölgesindeki insanlar kızıl geyik avlamanın yanı sıra tavşan, kuş ve balık gibi daha küçük avlara yöneldi. Oxford Üniversitesi’nden Bill Finlayson, bu durumun küçük hayvanların hızlı üremesiyle ilgili olduğunu ifade etti.
Arkeolojik verilerde tilki ve yaban kedisi yoğunluğu
Araştırmalar, bölgede bulunan hayvan kemiklerinin yüzde 32’sinin ceylanlara, yüzde 12’sinin ise kızıl tilkilere ait olduğunu gösterdi. Yaban kedileri, kayın sansarları, Mısır mangustları ve Avrupa porsukları gibi küçük etçiller ise toplam kemiklerin yüzde 4’ünü oluşturuyor.
Avcılıkta köpeklerin rolü
Galmor’a göre, tilki ve yaban kedilerinin avlanmasında köpekler büyük rol oynadı. Bu hayvanların avlanmasının temel nedenleri arasında hem pişmiş et hem de post elde etme amacı bulunuyor.
Bulgular neyi gösteriyor?
Araştırma, Neolitik dönemde yerleşik hayata geçen avcı-toplayıcıların beslenme alışkanlıklarına ışık tutuyor. Zeki ve kaynaklarını etkin kullanan bu insanlar, çevrelerindeki her türlü yenilebilir kaynağı değerlendirmiş.