CHP Genel Başkanı Özel, 'kadına şiddet olayları rastlantı değil' diyerek konuştu: 'Şiddeti üreten düzenin kendisi'

İstanbul Sözleşmesi, 2011 yılında Meclisten geçerken tüm siyasi partilerin, tüm milletvekillerinin coşkuyla oy verdikleri, 'Bundan sonra kadın katilleri, kadına karşı şiddete meyledenler iyi düşünsün.' dediğimiz, arkasından sayısız yasal düzenlemelerin gelmesi, kurumların oluşturulması, kuralların uygulanması ve caydırıcılığın en net şekilde ortaya çıkacağını Türkiye'nin tamamının gördüğü, bildiği ve birilerinin ayağını denk aldığı bir yoldu. Tam 15 yıl içinde, 2011 yılı kadına karşı şiddetin bariz şekilde düştüğü, kadın cinayetlerinin bariz şekilde düştüğü yıldı. Bakın bu örnek tek değil. Hatırlayın, kapkaç olayları, her gün televizyonda üçüncü, dördüncü haber; Adana'da, İzmir'de, İstanbul'da, Eskişehir'de kapkaç vakaları. Hatta hatırlayın, kadını sürüklüyor, çantayı çalıyor, köşede yakalanıyor, gidiyor ifadesini veriyor, salıveriliyor, akşamüstü bir başka kadına kapkaç yapıyorlardı. Ne oldu? Dedik ki 'Kapkaçın cezası 1 ila 3 yıl, yatarı eğer alt sınırdan verilirse yok. Geçmişte suçu da yoksa 1 yılı alıyor, aramızda dolanıyor. Zaten bu kadar az olan bir cezaya tutukluluk tedbiri de uygulanmıyor. İmkan olsa günde 5 kere kapkaç yapabilir.' Dönüldü, hepimizin katkısıyla bu kürsülerden söylendi, bu Mecliste söylendi, ceza önce 7 yıla çıkarıldı. Ama dendi ki 'Zor varsa, sürüklenme varsa yağmaya girsin. Öyle planlanmış, tasarlanmış, mobiletle 2 kişi, nitelikli yağmaya girsin.' Bir yıl olup yatmayan ceza, 15 yıl oluveresiye herkes aklını başına aldı. Dedi ki 'Bu devlet kafaya takmış. Bundan sonra kapkaç yapanın burnundan getirecekler, gün yüzü göstermeyecekler.' Şimdi kapkaç dünyadaki oranlarda. Türkiye kapkaç cenneti bir ülke olmaktan çıktı. Artık televizyonlarda pek az görülüyor.

İstanbul Sözleşmesi'yle o yıl bütün vakaların azalmasını sebebi, ayaklarını denk aldılar. 'Devlet, Meclis, bu işe kafayı taktı. Bundan sonra kadına karşı şiddetin cezası ağır, kadına karşı cinayet minayet aman ha.' dediler ve ayaklarını denk aldılar. Sonra yapılacak düzenlemeler gecikti, bir kısmı yapıldı, bir kısmı yapılmadı, yapılanlar düzgün uygulanmadı ve birtakım çevrelerden; öyle muhafazakarlardan değil, gerici, Selefi, kadını hayvanla bir gören, geçmişin domuz bağcıları, velveleye başladılar. 'İstanbul Sözleşmesi'ne hayır'. Döndü dolaştı birtakım sağ partilerin de bunu meydanlarda söylemesiyle birlikte, Tayyip Erdoğan, yüzde yarım oyun peşine düştü. O canileri hoş görenlerin, o 'Kadının sırtından sopayı eksik etme.' diyenlerin, uzaklaştırma kararını 'Evlatlarımdan uzaklaşıyorum.' diye ajite edenlerin taleplerine uyup hepimizin birlikte girdiği sözleşmeden, Türkiye'nin adıyla, İstanbul'un adıyla anılan bu sözleşmeden Recep Tayyip Erdoğan'ın imzasıyla çıktık. Şimdi her gün bir cinayet işlenirken 'Niye işleniyor?' derseniz, Tayyip Bey tek kişilik imzayla İstanbul Sözleşmesi'nden çıkarak devleti, kadınların ve çocukların arkasından çekti. Katiller dedi ki 'Bak artık eskisi kadar ceza vermeye niyetli değiller, artık şiddet o kadar da herkesin karşı çıktığı bir şey değil. Bundan sonra bana bir şey olmaz. Girsem de kravatı takarım, iyi halden yararlanırım. Pişmanım derim, pişmanlıktan yararlanırım. İyi bir avukat gelir, birkaç sene sonra nasılsa infaz kanununu AKP ile MHP değiştirir, Devlet Bey, bir mafya lideri için, geçmişten dava arkadaşım dediği bir kriminal için gider ricada bulunur, dönülür dolaşılır hapishaneler boşalır, ben de araya karışırım.' dediler. Bu, bu kadar politik, bu kadar siyasi, bu kadar gerçek bir mesele. O yüzden devleti, kadının, çocuğun arkasından çekince istatistiklerin böyle fırlamasına kimse şaşırmasın.

O toplantılarda çıkışta muhalefet lideri Süleyman Demirel, çok açık, net bir bilgilendirme yapıldığını, hükumetin devlet adabına uygun davrandığını, bundan sonra Türkiye'nin iktidarıyla muhalefetiyle tek yürek olduğunu söyledi ve yürüdü. Şimdi bu toplantıya giriyoruz. Bu toplantının tutanakları 10 yıl açıklanamayacak. Yani içeride söyleneni dışarıda söyleyemezsiniz, söylememelisiniz, söylemeyeceğiz. Ama içeride söylenmeyeni gelip burada ifşa ederiz. Çünkü kimse İsrail'in Türkiye'ye saldırması gibi orta vadeli bir tehdidi görmezken, bir yandan da 22 yıl sonra 31 Mart'ta seçim kaybetmişken, o günden bu güne hep ikinci partiyken, ekonomiyi çözemiyorken, enflasyonu düşüremiyorken, her şey ateş pahasıyken, vatandaşla yapılan bütün anketlerde, birinci sorun ekonomi, ikincisi işsizlik, üçüncüsü geçim sıkıntısı çıkıyorken, güvenlik kaygısı en dipteyken, devletin başındaki Cumhurbaşkanı, cumhurbaşkanı şapkasıyla parti başkanı refleksi gösteriyorsa ve bir güvenlik kaygısı üzerinden 'Açsınız, yoksulsunuz, işsizsiniz ama arkama geçmelisiniz. Tehlike büyük, İsrail saldıracak.' diyorsa, o zaman iş başka. Onun için zaten dedik, 'Gel kapalı oturumda anlat, ikna et, gereğini yapalım.' Yok televizyonda gördüklerimizi göreceksek, İsrail'deki bir iki meczubun attığı tweetten 'Türkiye'yi de hedefleyen büyük İsrail haritasıyla tehdit büyük.' diye bir şeyler göreceksek, o zaman kimse kusura bakmasın, şu numarayı da kimse bu millete yutturamaz. Onu, ülkesinin ve Avrupa'nın canına okuyan Hitler şöyle yapıyordu, 'Alman çocuklarının tereyağına değil, Alman tanklarının gres yağına ihtiyacı var. Çocuklarınızın beslenmesine isyan etmeyin. Önce Alman tankları güçlü olsun, çocuklar elbet tereyağına kavuşur.' Bu yaklaşım, Türkiye siyasetine 'dış tehdit' diye yaklaşıp da bu meseleyi bu noktaya getirme noktasında bir hesap içeriyorsa o hesaba teslim olmayacağız. Herkes aklını başına alacak, bu ülkenin gerçek sorunlarını kimseye örttürmeyiz.

Çok konuştuk, çok anlattık. 'Esad ile görüşmeye gideceğiz' deyince 'Ben de gideceğim' dedi. Putin'i devreye soktu, sistemi kilitliyor, çözüm üretmiyorlar. Bir yandan tarihi fırsat var. Esad genel af ilan etti. Türkiye'de geçmişte Suriye'de suçu ne olursa olsun, bulunan herkes giderse aftan yararlanıyor, genel af, cezaevleri boşaldı. İlan tarihinden önce işlenen suçlar işlenmemiş sayılacak. Tam Suriye'ye dönecek fırsat. Tam dünyayı ayağa kaldıracak, 'Elinizi taşın altına sokun.' diyecek, 'Haydi bakalım bunlar memleketine gitsin, orada otursunlar, çalışsınlar, fabrikaysa oraya kurulsun, okulsa oraya yapılsın.' Bizimkinden tık yok.

Sonradan bir cinlik, bir kumpas düşündüler; 'Yok ya Soylu'ya söylemiş olmasın, bizce o YSK'yi kastetmiş olsun, kurul halinde çalışan kamu görevlisine alenen hakaret suçundan iki yıl ceza verelim, siyasi yasak getirelim.' Bu meselenin özü Ekrem İmamoğlu'na siyasi yasak getirme değildir. Bu meselenin özü Türk milletine kendisini kimin yöneteceği konusunda seçme yasağı getirmektir. İmamoğlu'nun şahsi meselesi değildir, Türk halkına günü geldiğinde 'Ekrem İmamoğlu aday olursa onu seçemezsin.' diye direnmektir. O yüzden dün sevgili Mansur Başkan ile de birlikteydik, o da kendi açıklamasını yapmıştı. Bu partinin dönüp dolaşıp 'Cumhurbaşkanı adayı o mu olur, bu mu olur?' diye sarayı memnun edecek tartışmalardan ve sarayın taşeronlarının yarattığı çalkantılardan uzak durması lazım. Mesele, Ekrem Bey'in seçme seçilme hakkının ötesinde milletin seçme hakkına saldırıdır. Bu millet, seçme hakkını elinden aldırmaz. Nokta.

Hakikaten zorlanıyorum bu kadar ahlaksızlığa. Ama bu ilçeyi kazandı. Son hafta bu yalanı yayan hesaplar, şimdi döndüler bana saldırmak için Gülşah'ın hastaneye yattığı günleri ahlaksız bir iftiraya dönüştürdüler. Meselenin özünü anlatacağım, çocukluğundan beri bağırsak hastası. En yakından takip edeni benim ve eczacı olan eşim. Evladımız bizim. O rahatsızlık bağırsakta bir kitle yapmış. O kitleyi aldılar. O kitle kötü huylu çıktı. Akıllı ilaç da olmadı. Kemoterapi görüyor. Kemoterapi için hastaneye yatacağı günü, benim Antalya'ya gittiğim günü bekleyip o haberi yazdırdılar. Ben uçaktayken, evladım Gülşah kemoterapideyken o haberi yazdırdılar.