Üsküdar Üniversitesi Rektörü Güngör: Narin Güran cinayetinde medyanın tek kaygısı reyting ve tiraj olmamalı

“Bu küçücük çocuk üzerinden pek çok kişi her gün olaya dâhil olarak, gündemin içerisine dâhil olarak bir takım şeyler söylüyor. Medya organları bir takım tartışmalar yapıyor, sosyal medyada ilgili ilgisiz bireyler bir takım şeyler söylüyorlar. Konu ile ilgili bilgi boşlukları var. Medyanın belki de yapmakta olduğu en büyük hata gazetecilerimizin o boşlukları bir takım yorumlarla doldurmaya kalkmaları. Gerekçeye ilişkin boşluklar var, olayın nedenine ilişkin soruşturma süreçleri devam ediyor. Bir takım medya organları, gazeteciler de çıkıp bütün o boşlukları doldurma gereği duyuyorlar.”

“Ne yazık ki küçük bir kız çocuğu hayattan alındı, götürüldü. Ama bundan sonra yapılacak olan şey hukukun işini yapmasına izin vermek. Hukuksal süreçler devam ediyor. Hukuksal süreçlerin ardından gerekli bilgi aktarımı yapılacaktır. Tabii ki gazeteciler olayı takip edecek ve kamuoyunu bilgilendirecekler. Ancak olup bitenleri haber yaparken toplumun ruhsal durumunu, toplumdaki dinamikleri de çok iyi değerlendirmeleri gerekir. Çünkü medya olayları haber yaparken bu olayların toplumu etkileyecek travmatik hale de dönüşmemesi gerekiyor. O nedenle yapılacak her bir haber, topluma aktarılacak her bir bilginin toplumun daha da yaralaması değil, toplumu iyileştirmesi adına olmalı. Çünkü problem varsa gazetecinin öncelikli misyonu bu problemin bir daha yaşanmamasına katkı sağlayacak nitelikte bilgiler vermek. Bu sorunların çözümüne de katkıda bulunacak bilgiler sağlamak. Bunun için de öncelikle haber kaynaklarının çok doğru tespit edilmesi gerekir.”

“İlgili, ilgisiz çevreler bu olayı araçsallaştırarak toplumda duygu tansiyonu yükseltiyorlar, moral paniği yükseltiyorlar. Aynı yaşta pek çok çocuk var ve travmalar yaşıyor olabilirler. Konu medyada o kadar çok işleniyor ki zaten travmatik olan olay sürekli bir toplumsal travmaya dönüşüyor. Temelsiz bilgiye dayalı bir takım senaryolarla bilgi aktarımı yapılıyor.”

“Herkes olayla ilgili bir şeyler söylüyor. Medyada malzeme arayışı içine girildiği için bir şekilde olay kendi asıl ekseninden de uzaklaştırıldı ve sıradanlaştırıldı. Bu toplum eskisi kadar cinayetlere, şiddet olaylarına üzülmüyor aslında. Gazeteciler ekranlarda gözyaşı döküyor ama toplum buna alıştı artık. Medyada şiddet öğeleri bu kadar çok her tür görüntüde kullanılırsa giderek alışıldı. Dolayısıyla toplumsal travmaya mı dönüştü yoksa toplum travmalar yaşayamayacak kadar kaotik bir durumda mı, tıkanma noktasında mı onları da sorgulamak gerekiyor.”