Cihatçıların kontrolündeki bölgelerde kadınlar birçok kez köle yapıldı, cinsel şiddete uğradı, işkence gördü. Ancak savaşın doğrudan etkilemediği kadınlar da zarar gördü. Sputnik, bu kadınlarla konuşarak hikayelerini öğrenmeye çalıştı.
Suriye Belgeler Merkezi'nin (Syrian Documents) verilerine göre aralarında 50 bini çocuklu 74 binden fazla kadın eşini kaybetti. Bunlar sadece resmi veriler. Asıl rakamın çok daha yüksek olduğu tahmin ediliyor.
Suriye'de çoğu kadın tek başına kendini ve çocuklarını geçindirmeye hazır değil.
KIZININ TEDAVİ ETMEK İÇİN ÇALIŞIYOR
Üniversite öğrencisi olan Aliya adlı kadın, lösemi hastası kızını tedavi etmek için Şam bölgesindeki evini terk etmek zorunda kaldığını anlattı. Aliya, "Eşim, Suriye ordusunda subaydı. Humus bölgesinde öldü. Çocuğumu tedavi edebilmek için evimi terk edip eğitim alanında bir işe girmek zorunda kaldım. Buna ek olarak ikinci sınıfta okuyorum" dedi.
'EŞİM İNTİHAR SALDIRISINDA HAYATINI KAYBETTİ'
Um Hazem, "Diğer göçmenler gibi ben de geçinmek için buraya 3 yıl önce geldim. Eşim, intihar saldırısında hayatını kaybetti. Bu süre içinde mutfakta neredeyse her şey yapmayı öğrendim" diye anlattı.
Öte yandan, aşçı ekibinin başkanı Um Mahmud (Mahmud'un annesi), eşini kaybetmesine rağmen çektiği zorlukları anlatmayı reddederek yüzünde gülümseme ve gurur ifadesiyle yönetimindeki 5 iş arkadaşını anlattı. Um Mahmud şöyle dedi: "İnanın, benim kadınlarım Levant mutfağından istediğiniz her şeyi yapabiliyor".
EŞİ SAĞ AMA…
Um Mustafa, çarşıda tekstil ürünlerini satan yaşı ilerlemiş olan bir kadın. Savaş eşinin canını almadı ama bacaksız bıraktı. Eşinin teröristlerin düzenlediği havan topu saldırısında zarar gördüğünü söyleyen kadın, "Eşimin aldığı tazminat, ay sonuna yetmiyor. Bu yüzden çalışmak ve ailemizi geçindirmekte eşime yardım etmek zorundayım" dedi.
‘ÇOCUKLARIM İÇİN OKUYACAĞIM'
Um Ayma (Ayma'nın annesi) adlı kadın 4 çocuk geçindiriyor. Sorunu, diğerlere göre çok daha ağır, çünkü okuma yazması yok. Bu yüzden uygun bir iş bulamıyor. Çok genç yaşında evlendiğini anlatan Um Ayma, "Bu yüzden eğitim alamadım. Eşim Halep'te öldü. Bu yüzden tüm kararlılıkla eğitim alma kararını aldım. Çocuklarıma da yardımcı olabilmem için okuma yazmayı öğrenmem lazım" diye konuştu.
Mürebbiye olarak çalışan Um Ayma, "Şu anda çocuklarımla çok zor dönemden geçiyoruz, özellikle babaları öldükten sonra" dedi.
