‘KORKTUM, UTANDIM’
Öğretmen, çocuklara her cinsel istismar sonrası “Kimseye söyleme” diyor. Çocukların tümü öğretmenin kendilerini tehdit etmediğini söylüyor. Kimseye söylememe nedenlerini şöyle anlatıyor: “Korktuğum, utandığım için anlatmadım.”
Çocukların anlatımına göre öğretmenin her birine istismarı sistemli değil. Öğretmen 2012’de istismar ettiği bir çocuğa, aradan 3 yıl geçtikten sonra 2015’te istismarda bulunuyor. İddianamede çocukların uğradığı istismar sayısı yok ve çocuklar ayrıntılara girmek istemiyor.
ENSAR VAKFI'NIN ADI TEK İFADEDE GEÇİYOR
Diğer taraftan Ensar Vakfı’nın adı, iddianamede sadece 1 çocuğun ifadesinde geçiyor: “Hocam bana 2012 yılında bir akşam Ensar yurdunda istismarda bulundu.” Ayrıca 9 çocuğun hepsi, hocalarının cinsel istismarına Karaman Anadolu İmam Hatip Lisesi Mezunları Derneği (KAİMDER) evlerinde maruz kaldıklarını söylüyor.
Bu arada öğrencilerine cinsel istismarda bulunan öğretmen M. B. hakkındaki iddianame Ensar Vakfı ya da KAİMDER’i kapsamıyor. Savcılık, soruşturma sonunda dava açılmasına karar verirse Ensar ve KAİMDER davaları, öğretmeninkinden ayrı görülecek. Ancak çocukların ailesi öğretmenden davacı olurken hiçbiri Ensar ve KAİMDER’den davacı olmadı.
ÇOCUKLARIN PSİKOLOJİK TEDAVİSİNİ DE ENGELLİYORLAR
Müdahil avukatların verdiği bilgiye göre ise aileler, cinsel istismar mağduru çocuklarının adlarının ortaya çıkmasından çok tedirgin. Çocuklardan 4’ünün ailesi, Karaman’dan taşınmış. Diğerleri de başka şehirlerde yaşamanın hazırlığını yapıyor. Avukatların verdiği bilgiye göre aileler, yaşadıkları utanç nedeniyle çocuklarının psikolojik tedavi görmesini de istemiyor. Konunun açılmasına bile tahammül edememeleri, çocuklarının yaşadığı travmayı atlatmasını da engelliyor.