Gazeteci Serhat Ayan’ın sorularını yanıtlayan Çağrı Kara, sinemanın toplumsal etkilerini, sinemanın bizi ne kadar değiştireceğini ve sinemanın bizimle beraber nasıl değişeceğini anlattı.
Kara, şöyle konuştu:
“Sinema sürekli bizi yenileyen bir felsefe aracı. Çünkü dünyayı anlamlandırmaya vesile oluyor. Bir karakterin yalnızlığına tanık oluyoruz ve orada aslında sadece bir hikaye izlemiyoruz. Başkasının acısına yaklaşıyoruz, duygulara isim koyuyoruz. İçimize işlemiş ve bakış açısını sorgulatan bir şeye terapi aracı olarak değil aynı zamanda bir felsefe aracı olarak bakmalıyız. Bırak o seni yorsun çünkü sende bir malzeme var zaten. Bir farkındalık aracı olarak orada duruyor.”
Sinema izleyicinin bakışını değiştirebilir mi?
“Her film hayata bakışımızı değiştirmez ama bazı filmler vardır bir daha hayata eskisi gibi bakamazsınız. Duygular üzerinden düşünceler üretmeye yarayan bir araçtan bahsediyoruz. Mutlaka bir etkisi var ama bizim anlatamayacağımız bir şeyi öyle aktarır ki o üzerimizde bir kırılma oluşturur. Yalnızlaşma üzerine çekilen filmleri izlediğimizde o acıya ortak oluyoruz. Kutsal bir dönüşüm gücü olmasa da bir dönüm noktası etkisi var. Farklı yaşam deneyimlerini görmüş oluyoruz. Hepimizin özünde aynı insan olduğunu da görüp bağ kuruyoruz.”
‘Sinemada ötekilerin de temsil edilmesi gerekiyor’
“Psikolojik olarak baktığımızda insanın en temel ihtiyaçlarından bir tanesi görülmek ve kabul edilmek duygusu. Biz de buraya aitiz diyebilmek birilerinin bizim olduğumuz yerlerden geçtiğini görmek bir özgüven ve aidiyet hissi oluşturuyor. Ama bir de temsil edilmeyenler kısmı var, toplumda zaten yerleri olmadığını karşımıza getiriyor. O yüzden son zamanlarda ötekiler üzerine yapılan filmler ilgimi çekiyor. Çünkü ötekilerin de hikaye dışı bırakılması değil, içeriye alınması ve temsil edilmesi mutlak bir ihtiyaç”