Mehmet Perinçek: Batı'nın 'Rusya tehdidi' söylemlerinin sebebi askeri harcamaları kabul ettirmek

“Şimdi Avrupa ülkelerinin Amerika’daki seçimlere bir hazırlık yaptığını görüyoruz. Trump’ın gelmesi ve ABD’nin bazı bölgelerden çekilmesi ve kendi iç meseleleriyle uğraşıp dışarıdaki ‘etkinliğini’ azaltması durumunda boşalacak alanı, AB ülkeleri; Fransa’sı, Almanya’sı, İngiltere’si doldurma hazırlığı yapıyor. Yani Almanya, Fransa, İngiltere vs. ABD biraz çekilirse Trump ile birlikte, yeni Amerika olma düşüncesindeler. Bunu yapmak için tabii askeri güçlerini fazlasıyla artırmaları lazım çünkü hedefleri ile, planları ile gerçeklik arasında bir uçurum var. Bu uçurumu Macron, Trump’ın ilk döneminde gördü. O da dünya hakimiyetine oynamaya kalktı Trump’ın ilk başkanlığı döneminde. Afrika’da, Güney Kafkasya’da, Doğu Akdeniz’de emperyal isteklerini artırdılar. Etkinliklerini arıtırmak istediler. Fakat çok büyük bir hezimetle karşılaştı Macron. Özellikle Afrika’da birçok yerden kovuldu. Güney Kafkasya’da tamamen başarısızlığa uğradılar. Azerbaycan’ın toprak bütünlüğünün sağlanmasında Türkiye ve Rusya’nın işbirliği yaparak Fransa’nın ve ABD’nin etkinliğini kırmasıyla başarısız oldular. Ukrayna’da da birçok yerde çuvallamış vaziyetteler. Doğu Akdeniz’de istediklerini alamadılar. Şimdi buna yönelik bir hazırlık içerisinde oldukları gözüküyor.”

“Bu dünya hakimiyetini almak, yeni Amerika olmak veya Amerika’nın boşalttığı alanları doldurmak gibi amacı da olduğu gibi ifade etmeleri mümkün değil. Bunu kendi toplumlarına, dünya kamuoyuna anlatmak için saldırgan bir görüntü çizmek yerine, sanki saldırıya uğrayacakmış bir ülke görüntüsüyle ancak yapabilirler. Bir bahane yaratmaları lazım. Nasıl ki Amerika Irak’a saldırırken kitle imha silahları bahanesini öne sürdü, Afganistan’ı işgal ederken 11 Eylül’ü gerekçe göstermişti; Avrupa da şimdi öyle bir yola girmiş durumda. Sadece savunma harcamalarını artırmıyorlar. Almanya’da yeniden zorunlu askerliğin getirilmesi konuşuluyor. Bununla birlikte Ukrayna’ya yönelik desteklerini çok daha fazla artırma girişimleri başladı. Bunu yaparken kendi kamuoylarında ciddi rahatsızlıklar da oluşuyor. Ukrayna’ya giden yardımların sonuç olarak oradaki halkın cebinden çıktığını görüyoruz. Avrupa’daki insanlar da görüyor. Buna tepkiler de doğmaya başladı. Hem Ukrayna’ya yönelik yardımların Avrupa’nın cebinden çıkması, hem de Rusya’ya dönük yaptırımlar sebebiyle enerjinin pahalanması kaynaklı pazar kayıpları etkili oluyor. Üzerine bir de yoğun silahlanma ile desteklediğiniz zaman bu süreci, rahatsızlık artacak. Bunu da engellemek için bir ‘Rusya saldırganlığı’ imal ediyorlar. Kamuoyunda anlatmaya çalışıyorlar. Soğuk Savaş’taki havayı tekrar kendi kabarmış emperyal iştahlarını dindirmek ve bunu dünyada hakimiyet kurarak pekiştirmek amacıyla, bir Rusya karşıtlığı, düşmanlığı veya Rusya’nın Avrupa’ya saldıracağı algısı yaratılıyor. Nasıl ki zamanında bir komünizm tehlikesi yarattılar, şimdi onun yerine de bir Rusya, bir Putin tehlikesi koyuyorlar.”

“Silah satışlarından kâr eden tek Amerika değil. Fransa, dünyada silah satışlarında ikinci sırada. Fransa hiç o yönüyle ön plana çıkmaz, bilinmez fakat Fransız silah sanayisi dünyadaki ikinci büyük silah sanayisi ihracat alanında. Bunu da nasıl yapıyorlar? Belirli yerlerde hegemonyalarını kurarak. Afrika’da vs. hegemonya kuruyorlar, etkinliklerini artırıyorlar, işbirlikçi hükümetler kuruyorlar. Onlarla askeri anlaşmalar yapıp silah satıyorlar. Tabii çok daha fazlasını götürüyorlar. Onların askeri yardımlarını hibe olarak düşünmemek lazım. Ukrayna’ya yapılanı da öyle düşünmemek lazım. Ukrayna’nın yeraltı kaynaklarını ve hatta insanlarını dahi kullanıyorlar. Ukrayna’nın insanlarını adeta bir top mermisi gibi kullanıyorlar. Onların Ukrayna’ya yaptığı silah yardımları büyük şirketlerin cebine gidiyor tabii. Ayrıca bu silah yardımı yapılan ülkeleri sömürüyorlar.”