Kanada’nın Britanya Kolumbiyası’nda uzaktan çalışan muhasebeci Karlee Besse, geçen yıl nedensiz yere işten kovulduğu iddiasıyla eski şirketine dava açtı.
Besse, eski şirketinden kovulduğu günden sonraki süreçte hem ödenmemiş maaşlarını hem de kıdem tazminatı olarak 5 bin Kanada doları talep etti.
Besse’nin dava açtığı Reach CPA şirketi ise mahkemeye sunduğu itirazda, eski çalışanının ‘işle ilgili görevlerine harcanmamış görünen 50 saati’i olduğunu söyledi.
Şirket, Besse’nin dizüstü bilgisayarına yüklenen TimeCamp programının, eski çalışanlarının iş programının gerisinde kaldığını fark ettiğini aktardı. Şirketin kullandığı yazılım programı, bir süre sonra zaman ve programın kullanım verileri arasında düzensizlikler tespit ettiğini ifade edildi.
Besse, mahkeme heyetine söz konusu yazılım programının iş ve kişisel kullanım arasında ayrım yapamayacağı konusunda kaygıları olduğunu dile getirirken, şirket ise buna karşılık olarak programın iş ve kişisel kullanımı otomatik olarak nasıl ayırt ettiğini gösterdi.
Mahkeme heyeti, Besse'nin haksız işten çıkarma iddiasını reddetti ve bununla birlikte hem kendisine iade edilen maaşlar hem de önceki aldığı avansları geri ödemesiyle birlikte şirkete toplam 2.459.89 Kanada doları ödemesine karar verdi.
Zaman hırsızlığı, çalışma saatleri süresince işyerinde izin almadan işle ilgili olmayan faaliyetlerle uğraşma ve çalışmaya geç başlama davranışı anlamına geliyor.
Özellikle koronavirüs pandemisinden sonra daha fazla yaygınlaşan durum izleme programları, şirketler tarafından çalışanların kendilerine verilen sorumlulukları ve görevleri yerine getirip getirmedikleri, zamanlarını iş başında geçirip geçirmedikleri, üretkenlikleri kontrol ediliyor.
Besse, eski şirketinden kovulduğu günden sonraki süreçte hem ödenmemiş maaşlarını hem de kıdem tazminatı olarak 5 bin Kanada doları talep etti.
Besse’nin dava açtığı Reach CPA şirketi ise mahkemeye sunduğu itirazda, eski çalışanının ‘işle ilgili görevlerine harcanmamış görünen 50 saati’i olduğunu söyledi.
Şirket, Besse’nin dizüstü bilgisayarına yüklenen TimeCamp programının, eski çalışanlarının iş programının gerisinde kaldığını fark ettiğini aktardı. Şirketin kullandığı yazılım programı, bir süre sonra zaman ve programın kullanım verileri arasında düzensizlikler tespit ettiğini ifade edildi.
Besse, mahkeme heyetine söz konusu yazılım programının iş ve kişisel kullanım arasında ayrım yapamayacağı konusunda kaygıları olduğunu dile getirirken, şirket ise buna karşılık olarak programın iş ve kişisel kullanımı otomatik olarak nasıl ayırt ettiğini gösterdi.
Mahkeme heyeti, Besse'nin haksız işten çıkarma iddiasını reddetti ve bununla birlikte hem kendisine iade edilen maaşlar hem de önceki aldığı avansları geri ödemesiyle birlikte şirkete toplam 2.459.89 Kanada doları ödemesine karar verdi.
Zaman hırsızlığı, çalışma saatleri süresince işyerinde izin almadan işle ilgili olmayan faaliyetlerle uğraşma ve çalışmaya geç başlama davranışı anlamına geliyor.
Özellikle koronavirüs pandemisinden sonra daha fazla yaygınlaşan durum izleme programları, şirketler tarafından çalışanların kendilerine verilen sorumlulukları ve görevleri yerine getirip getirmedikleri, zamanlarını iş başında geçirip geçirmedikleri, üretkenlikleri kontrol ediliyor.