Sputnik’e konuşan sığınmacı, üzerlerine ateş açıldığında kocası ve iki çocuğuyla otomobilin içinde olduklarını anlattı: “Geri dönmek istedik, ancak ateş etmeye başladılar. İki taraftan. Ukraynalılar. Ateş eden Azov Taburu'ydu. Üzerinde ‘çocuk var’ yazılı sivil aracımızdaydık. Beyaz bezler asılıydı. Çok yoğun ateşe başladılar. İlk ateşte yara alan olmadı. Daha sonra eşim yaralandı ve yana yığıldı, kapıyı açarak ‘lütfen ateş etmeyin, çocuklar yaralı, çocuklarım ve karım yaralandı, lütfen ateşi kesin!’ diye seslendi. Daha sonra ne olduğunu anlamadığım büyük bir silah çıkardılar, onunla arabayı vurmak istediler. Çocukları aldım, görmeleri için yola çıkardım. ‘Lütfen ateş etmeyin’ diye bağırmaya başladım, çocuklar çığlık atıyordu.”
Militanların kendilerini yanlarına çağırdıklarını, ‘nereye gittikleri ve orada kimlerin olduğu’ şeklinde sorular sorduklarını belirten sığınmacı, şöyle devam etti: “Bize insan değilmişiz gibi davranıyorlardı. Kocama dönerek, ‘Buraya ölmeye mi geldiniz? Şimdi seni ve karını burada yere serer, çocuklarınızı da götürürüz’ dediler. Çocuklar ağlıyordu, ‘lütfen ateş etmeyin’ diye yalvarıyordu. Daha sonra bize Sartana yönünü gösterip ‘Oraya gidin, kaçmanız için size zaman veriyoruz, koşun!’ diye bağırmaya başladılar. Koşmaya başladık ve oradan uzaklaştık.”