Dünya'nın, çok az oksijen bulunan bir gezegenden bugünkü yaşam formlarının yaşayabildiği bir yere nasıl dönüşebildiği, bilim dünyasının en büyük gizemlerinden biri olarak görülüyor.
Sonuçları dün Nature Geoscience dergisinde yayınlanan araştırma da oksijen üretimindeki bu artışın nedenine dair bir diğer görüş ortaya koydu.
Dünyanın en büyük dördüncü gölü olan Huron Gölü'ndeki bir çukurdan toplanan bakteriler üzerinde yapılan araştırmaya göre Dünya'nın kendi etrafında daha yavaş dönmeye başlamasıyla birlikte günlerin 6 saat değil 24 saat oldu, buna bağlı olarak yeryüzünün daha uzun süre Güneş ışığı almaya başladı, siyanobakteriler de bu sayede yaşamı mümkün kılacak ölçüde oksijen üretebildi.
ABD'deki Michigan Üniversitesi'nden ve Almanya'dan araştırmacılar gölün 24 metre derinliğinde yaşayan bakterilerden numune aldı. Çürük yumurta gibi kokan bu numuneler yaklaşık 26 saat farklı miktarlarda ışığa maruz bırakıldı. Bakterilerin ışığa ne kadar uzun süre maruz kalırsa o kadar çok oksijen ürettiği ortaya koyuldu.
Araştırma sonuçları, Dünya'da oksijen miktarının neden artmış olabileceğine dair ortaya atılan teorilerden yalnızca biri. Ancak Kaliforniya Üniversitesi'nden Tim Lyons'a göre bu görüşü etkileyici kılan nokta, oksijen artışı için illa ki okyanus ve bakterilerde büyük biyolojik değişimler yaşanması gerekmediğini göstermesi.