Bilindiği üzere, mikro dünyada yerçekimsel etkileşim (uzayın ve zamanın eğriliği) etkisinin, elektromanyetik ve nükleer güç alanınınkine kıyasla çok daha az olduğu düşünülüyor. Sözgelimi bir protonun elektriksel alanı, çekim alanından milyarlarca kat daha fazla olduğundan, yerçekimini hesaplamak kolay olmuyordu. Genel görelilik kuralına göre, bu bir yanılsama: enerjisi ve dolayısıyla bir kütlesi olan her alan uzay-zamanda sapmaya yol açıyor ve bu sapma da tarafımızdan yerçekimsel alan olarak algılanıyor. Einstein’in genel görelilik görüşleri ve denklemlerine göre, elektromanyetik alan da, nükleer güç alanı da, herhangi bir başka alan da aslında aynı şekilde yerçekimsel özellikte.
Bununla birlikte özel görelilik kuramında da fizik henüz genellikle düz alanla sınırlanıyor ve bu nedenle temel parçacıklar noktasal olarak yani yapısız kabul ediliyor.
NRNU MEPhI’den Doçent Yuriy Hlestkov, “Yeni denklem çözümü; yaygın bir yanılsamayı ortadan kaldırıyor ve temel yük e’nin, m partikülünün duruk kütlesinin yerçekimsel yapısını anlamamıza, bunları zaman eğrileri üzerinden ifade etmemize ve temel parçacık R’nin yarıçapını hesaplamamıza olanak veriyor” ifadelerini kullandı.
Hlestkov, protonun yarıçapının yüzde 0.04 doğruluk oranıyla 2010 yılında araştırmacı Pohl’un başkanlığındaki ekibin müon olan özel bir hidrojen atomu kullanarak ulaştığı sonuça eşit olduğunu belirtti.
Bilim insanlarına göre, bu sonuçlar genel görelilik kuramının rolünün yeniden düşünülmesine, parçacık, alan, uzay-zamanın yeni özelliklerinin ortaya çıkmasını ve enerji ile uzay alanında da birçok güncel konunun aydınlatılmasını sağlayabilir.