Yazar Yavuz Ekinci: ‘Kendinizi zerre kadar bile olsa bir sansüre tabi tutarsanız yazdıklarınız sahici olmaz’

“Bir yazarın doğumundan ölümüne tüm yazdıkları sanata dairdir. Roman, kıskanç bir türdür: Başka hiçbir şeyi hayatınızda istemeyen sevgili gibidir. Roman yazmaya başladığınızda başka bir şeyle uğraşmanız imkansızdır. Her romanda baskı bir karakter olmak istiyorsunuz ve o roman, sizin bütün hayatınızı alıyor."

“Eski metinleri çok okuyan biriyim; kendi edebiyatımı da höyüğe benzetirim. Kazmaya başladığınızda, altından katman katman başka yapılar çıkar… Sanatçılar ve yazarlar yargılamazlar onun yerine anlamaya çalışırlar. Yazmak istediğinizde kendinizi zerre kadar bile olsa bir sansüre tabi tutarsanız yazdıklarınız sahici olmaz. Onun yerine yapay bir şey ortaya çıkacaktır diye düşünüyorum. 4 yıldır son romanım Aziz üstünde çalıştım. Kendini bir şeylere adayabilen insanların duygusu beni her zaman için çok cezbetmiştir. Bu bazen kendini bir kadına adayan bir adam olabilir; kendini bir işe adayan biri de olabilir. Hayatımıza yön veren tutkularımızdır. Hayranlığım, kendini adayabilen tutkulu insanlara. Son romanım Aziz üstünden tutkuyu ele aldım."