NYT: Cumhurbaşkanlığı seçimi göçmen karşıtlığına odaklanırken, Müslüman nüfus Fransa'yı terk ediyor
15:49 14.02.2022 (güncellendi: 18:10 14.02.2022)
© AFP 2023 / LIONEL BONAVENTURE
Abone ol
Fransa'da nisandaki cumhurbaşkanlığı seçimi kampanyasına adayların göçmen karşıtı söylemleri damga vururken, New York Times, Müslüman nüfusun sessiz sedasız ülkeyi terk ettiğine dikkat çekti. NYT'ye konuşan Müslümanlar, kendilerini ülkelerinde yabancı hissettiklerini, ancak ABD veya Britanya'ya gidince Fransız muamelesi gördüklerini belirtti.
The New York Times (NYT), Fransız Müslümanlarla ilgili mülakatlara dayanan geniş çaplı haberinde "Fransa'nın cumhurbaşkanlığı seçim kampanyasında göçmenlikten başka bir şey konuşulmuyor. Ancak ülke için daha derin krize işaret eden şey, Müslümanların Fransa'dan göçünün giderek yayılması" dedi.
Bunlardan biri de Fransızca yazdığı romanlar ve TV dizileriyle tanınan Sabri Louatah (38). Cumhurbaşkanlığı seçim kampanyasını takip ediyor, ama ABD'nin Philadelphia şehrinden. 2015'te Fransa'yı kana bulayan ve geride derin bir travma yaratan cihatçı terör saldırılarından sonra Fransız Müslümanların tamamına karşı duyguların sertleştiğini, artık Fransa'da kendini güvende hissetmediğini belirten Cezayirli göçmenlerin torunu, sokakta bir gün kendisine tükürüldüğünü ve 'Pis Arap' diye bağırıldığını anlattı.
Sabri Louatah : "La France ne doit plus se regarder comme un pays où chaque nouveau venu est un invité qui doit bien se comporter" https://t.co/Cwy4UzOVPt pic.twitter.com/zbfsp7EbNq
— Fdesouche.com est une revue de presse (@F_Desouche) February 10, 2020
'2015 saldırılarından sonra affetmeyeceklerini anladım'
Fransa'nın ilk kez bir Kuzey Afrikalı cumhurbaşkanı tarafından yönetildiğini hayal eden ama sadece bir sezon süren 'Savages' dizisiyle tanınan yazar, "2015 saldırıları yüzünden terk etmek zorunda kaldım. Çünkü bizi affetmeyeceklerini anladım" diyerek ekledi: "ABD'nin Doğu yakasında Demokratik Partili büyük bir şehirde yaşadığınızda, kaynar kazanın derinliklerinde olduğunuz Paris'ten daha huzurlusunuz."
France’s presidential election race is dominated by immigration. But it is the growing emigration of French Muslims that points to a deeper crisis, researchers say.
— The New York Times (@nytimes) February 13, 2022
“It’s only abroad that I’m French,” said one émigré. “In my own country, I’m not French.”https://t.co/YbJFkze6Kz
Beyin göçü yaşanıyor
Nüfusun yüzde 10'unu oluşturan Fransız Müslümanları, kendi sesleri nadiren duyulurken, seçim kampanyasında tuhaf şekilde büyük bir yer işgal ediyor. Oysa cumhurbaşkanı adaylarının hiç konuşmadığı bir konu var, o da ülkeden dışarıya göç. Fransa, yıllardır başka yerlerde daha fazla dinamizm ve fırsat arayan yüksek eğitimli profesyonellerini kaybediyor ki, aralarında akademisyenlere göre Fransız Müslümanların sayısı giderek artıyor.
Göçmenlere yükselme yolu açmamanın sonucu
Müslümanlar bunu ayrımcılık, önyargının kırılamayan cam tavanı, güvenlik endişeleri ve ait olmama duygusuyla açıklıyor. Bu da Fransa'nın, en büyük azınlık grubunun en başarılıları için bile ilerleme yolu açmada başarısız olduğunu, entegrasyon modelleri olarak hizmet edebilecekleri 'beyin göçüne' kaptırdığını gösteriyor.
'Fransa kendi ayağına sıkıyor'
Göç eden 900 Fransız Müslümanla anket ve içlerinden 130'uyla derinlemesine mülakat yapan Lille Üniversitesi siyaset bilimi, kamu hukuku ve sosyoloji merkezinden Prof. Olivier Esteves, “Bu insanlar sonunda Kanada veya Britanya ekonomisine katkıda bulunuyor. Fransa gerçekten kendi ayağına kurşun sıkıyor" değerlendirmesini yaptı.
Fransız Müslümanların gitmeyi tercih ettiği ABD ve Britanya, azınlık grupları için ayrımcılıktan arınmış cennetler değil, ancak mülakat yapılanlar, yine de oralarda daha fazla fırsat ve kabul bulduklarını söyledi. Bazıları, Fransız oldukları gerçeğinin ilk kez Fransa dışında sorgulanmadığını belirtti.
'Fransız olmadığım tek yer, kendi ülkem'
2015 saldırılarının ardından Fransız Müslümanları kuşatan şüpheleri baskıcı bulup eşi ve üç çocuğuyla birlikte Britanya'nın Leicester kentine yerleşen Amar Mekrous (46), "Yalnızca yurtdışında Fransızım. Fransızım, bir Fransız kadınla evliyim, Fransızca konuşuyorum, Fransızca yaşıyorum, Fransız yemeklerini ve kültürünü seviyorum. Ama kendi ülkemde Fransız değilim” dedi.
2016'da Leicester'da Fransız Müslümanlar için kurduğu Facebook grubunun üye sayısının 2500'e çıktığını aktaran Mekrous, Britanya'ya özellikle Brexit'ten önce çok sayıda geliş gerçekleştiğini, bunların çoğunlukla genç aileler ve peçe taktıkları için Fransa'da iş bulmakta zorlanan bekar anneler olduğunu söyledi.
'Burada herkes birbiriyle kaynaşıyor'
ABD'li finans firması StoneX'in Londra operasyonlarının pazarlama yöneticisi Elyes Saafi (37), ailesinin 1970'lerde Tunus'tan gelip yerleştiği doğu Fransa'daki Remiremont kasabasında büyüdü. Babası bir tekstil fabrikasında iplik makinası operatörüydü. Londra'ya taşındığında Fransız eşi Mathilde ile tanıştı ve Fransa'da hayal bile edemeyeceği rahatlıkta yaşanan bir çeşitlilik buldu: "Şirket yemeklerinde vejeteryan büfesi veya helal büfe olabilir ama herkes birbiriyle kaynaşır. Sonra başına türban sarmış CEO ortaya çıkar ve çalışanlara katılır."
StoneX Taps IG’s Elyes SAAFI to Head Marketing Partnerships https://t.co/HLf5s0yER4 #Finance #News pic.twitter.com/us6PQYf12f
— Finance Magnates (@financemagnates) March 23, 2021
'Fransa'da Arap çocuğu yetiştirmek zor'
Saafi çifti, Fransa'yı özlediklerini, ancak kısmen 2 yaşındaki oğulları için endişe duydukları için geri dönmemeye karar verdiklerini söyledi. Mathilde Saafi, “Britanya'da bir Arap çocuğu yetiştirmek beni endişelendirmiyor” dedi.
Arap isimliler iş mülakatına çağrılmıyor
Fransa hükümet verilerine göre 2015'ten beri Fransa'da Müslümanlara yönelik saldırılar arttı, 2020'de saldırı sayısı 2019'a göre yüzde 52 artış gösterdi. Kasımda yayımlanan bir rapora göre Arap ismine sahip adayların iş mülakatına çağrılma şansları yüzde 32 daha az.
Bunlardan biri olan Myriam Grubo (31), Avrupa hukuku ve proje yönetimi diplomalarına rağmen, Fransa'da hiçbir zaman iş bulamadı. Önce Cenevre'de Dünya Sağlık Örgütü'nde, ardından Senegal'de Dakar Pasteur Enstitüsü'nde olmak üzere yurtdışında 6 yıl geçirdikten sonra ailesiyle birlikte Paris'e geri dönen Grubo, yine iş arıyor - yurtdışında. “Ülkemde yabancı gibi hissetmek bir sorun” diyen Grubo, inancı konusunda rahat bırakılmak istediğini belirtti.
Fransa'da Nicolas Sarkozy'nin cumhurbaşkanlığı döneminde insan haklarından sorumlu devlet bakanı olan Rama Yade, Senegalli Müslüman bir ailede dünyaya gelip 2007 yılında bakan olarak atandığında, bunun bir 'başlangıç noktası' olacağına inanıyordu. Ancak 2017'de cumhurbaşkanlığı adaylığının başarısızlığa uğramasının ardından ABD'ye gitti. Washington merkezli düşünce kuruluşu Atlantik Konseyi'nde Afrika Merkezi Direktörü olan Yade (45), “Benim cam tavanım politikti” dedi.
'Fransız ulusal kimliğine fazla takmanın sonu'
Fransız cumhurbaşkanlığı yarışının göçe odaklanmasını 'ulusal kimliğe takıntılı bir siyasi kültürde 20 yıllık çürümenin kutsanması' diye değerlendiren Yade, terk ettiği Cumhuriyetçiler Partisi'nin 'Fransız kimliğinin fantezi versiyonunu temsil etmeyen her şeye çok düşman hale geldiğini' belirtti.
Rama Yade : « l'immigration dans la campagne présidentielle est “la consécration de 20 ans de pourrissement” d’une culture politique obsédée par l’identité nationale » - https://t.co/XYHFdx20Fg pic.twitter.com/lp9zG5eLf6
— Fdesouche.com est une revue de presse (@F_Desouche) February 13, 2022
'Fransa olmayan bölgeler'
Cumhuriyetçiler'in cumhurbaşkanı adayı Valérie Pécresse, çoğunluğu Müslüman olan göçmenlerin yaşadığı varoşlardan 'Fransa olmayan bölgeler' diye söz ediyor. Fransa'daki anketlere göre Cumhurbaşkanı Emmanuel Macron'un 2. turda rakibi olmaya en yakın iki aday merkez sağcı Valérie Pecresse ile aşırı sağcı Marine Le Pen. Onları takip eden radikal aşırı sağcı aday Éric Zemmour, işverenlerin siyah ve Arapları istihdam etmeme hakkına sahip olduğunu savunuyor.
