‘Batı, savaş çok yakın yaygarasıyla girdi; diplomasiye yer açmak durumunda kaldı'

“Şu anda olan da bir nüfuz savaşı. Belarus da Ukrayna benim nüfuz alanıma geldi diyor. Batı, ‘NATO üyeliği şansı verdik ama çok uzak vadede olabilecek bir şeyden bahsediyoruz’ diyor, biraz da işi yumuşatmak için. Ama en azından NATO üyesi olmasa bile benim nüfuz alanımda kalsın, Rusya buradan çıksın diyor. Kazakistan ve Karabağ olayını bu şekilde okumak lazım. Rusya oralara çok çabuk müdahale edip Karabağ ve Kazakistan’daki sorunu halletti. Oradaki işlerin Donbass gibi olmasının önünü kapattı. Rusya'nın şu andaki hedefi, kuzeydeki üç Baltık ülkesi hariç, eski Sovyetler cumhuriyetlerinin Batı’nın nüfuz alanına girmesini önlemeye çalışıyor. Türkiye’de herkes bir şeyler konuşuyor. Biraz dayanaksız diye düşünüyorum. Yeni dünya düzeninden bahsediyorlar. Ama ortada bir Rusya bir Çin var. İki kutuplu dünya düzeni olmuyor, bir de Amerika var. Salgınla birlikte dünya düzeninin değişeceğini düşünerek 2020’de yazdığım analizde 2.5 kutuplu+ yeni dünya düzeninden bahsetmiştim. 2.5 kutuptan kastım, biri Amerika sağ lig, diğer ikinci büyük ligde krizler Avrupa’da olursa Amerika karşısında Rusya var ve Rusya’yı destekleyecek olan bir yarım Çin var. Muhtemelen Ukrayna’dan sonra Tayvan’ı konuşuyor olacağız. ABD ile Çin karşı karşıya gelirken Rusya’yı da Çin’in arkasında bir yarım aktör olarak göreceğiz. Türkiye ve diğer ülkeler de burada küçük ülkeler olarak dünya düzeninde rol alacaklar. Biden bir 'demokratik ülkeler' zirvesi yaptı, Türkiye çağrılmadı, Rusya ve Çin yok. Eş zamanlı olarak AUKUS diye bir ittifak kuruldu İngiltere, Amerika ve Avustralya ile. Eskiden doğu-batı diye ayırdığımız dünyadaki eksen, Kuzey Atlantik’ten Güney Pasifik’e kayan bir eksen bahsediyoruz. Eksen bu şekilde biraz kaydı. Bunu da artık otoriter ve otoriter olmayan devletler diye ayırıyoruz. Benim analizime göre Türkiye de bu eksenin sağında yani Batı tarafından Rusya ile Çin’in olduğu tarafta bırakılıyor. Burnumuzun dibinde bir krizden bahsediyoruz ve Ukrayna krizinden bahsediyoruz. Karadeniz bir savaş alanına dönmek üzere ve Türkiye’nin adı hiçbir yerde geçmiyor, bizim zorlamamız olan bazı şeyler var.”

“Türkiye’nin bir arabuluculuk şansı yok. Krizin temelinde Rusya-Ukrayna krizi varmış gibi hareket ediyoruz. Şu anda ne Rusya ne Amerika bu işi böyle görmüyor. Macron bile gitti. Macron’u hiç muhataba almadı. Putin’in bugün Kazakistan lideri Tokayev ile görüşmesi vardı. Sarmaş dolaş oldular. Macron’a cüzzamlı gibi muamele yaptı, 'Seni takmıyorum' dedi. Zaten Macron’un niyeti de bir küresel arabulucu olmaktan ziyade ‘Buradaki konuları Avrupa güvenliği altında görüşelim, Amerika’yı bırakalım. Bu işi Avrupa ile Rusya çözsün’ şeklinde. Rusya da Macron’u muhatap almadı. İfadelerinden anlıyoruz ki benim muhatabım Amerika dedi. Rusya, ‘Benim muhatabım Amerika’ diyorsa Donbass’ın özel statüsü değil tamamen Amerika-NATO ile Rusya arasında paylaşım krizi ve yeni ittifak sınırlarının belirlenme mücadelesini görüyoruz. Bu iki buçuk kutuplu artı dünya sisteminde Türkiye’ye de Fransa’ya da rol yok. Burada Amerika, Rusya, sorun Pasifik’te olduğu zaman da Çin’i göreceğiz. Soğuk Savaş’tan sonra Amerika tek kutuplu olarak dünyaya hükmetti. Yeni dünya düzeninde hem Amerika hem Rusya kesinlikle BM'nin değişmesini istemiyorlar burada, çok ilginç. Bu da Amerika’nın ekmeğine yağ sürüyor aslında. İç politikada Millet İttifakı güçlendirilmiş parlamenter sistem diyor ya ona benzer bir güçlendirilmiş 'Birleşmiş Milletler sistemi' diyorlar. Bu paylaşım savaşlarında da en azından bu üçü arasında bu işin yapılmasını esas olarak ortaya koyuyorlar."

"Macron’un bu başarısızlığından sonra ortaya şöyle bir şey çıktı. Avrupa Birliği’nin Amerika’dan stratejik özerklik alma çalışmaları boşa çıktı, başarısız oldular. Onlar başka bir bahara kaldı. Amerika, Avrupa’yı yönetmeye devam edecek. Amerika burada stratejik özerkliği AB’ye değil İngiltere’ye vermiş durumda. Avrupa ve Ortadoğu’da Amerika, İngiltere’ye stratejik ortaklık vermiş durumda. İngiltere bu işi götürüyor. Polonya ve Ukrayna ile bir ittifak oluşturmak istiyor. Rusya ile Avrupa arasında kama gibi giren bir ittifaktan bahsediyoruz. Amerika’nın ‘leading from behind’ (arkadan yönetme) diye bir stratejisi vardı, onu bir şekilde yürütüp İngiltere’yi öne çıkarmış durumda. İngiltere de bir stratejiyle yeniden dünya sahnesinde rol almaya çalışıyor. Önümüzdeki dönemde Rusya-Çin, Amerika ile de İngiltere’yi göreceğiz.”