Aziz Baysal 77 yaşında. Mardin'in Savur İlçesi'ne bağlı Süryani köyü olan Dereiçi Köyü'nde (Kıllıt) 25 yıldır eşi ve çocuklarından ayrı bir şekilde yaşıyor.
Baysal ile köyün tenha ve çamur deryasına dönmüş bir sokağında karşılaştık. Harabeye dönmüş bir evin duvarının dibinde sandalyesine oturan Aziz dede, elimdeki fotoğraf makinasını görür görmez çamurlu yolu gösterip "Yolumuz bu halde, bir çare bulun" diyerek dert yakındı.
"Kimse ilgilenmiyor, yürüyemiyorum" diyen Aziz dede, elinde bastonu ile ayağı kalkarak sürekli çamurlu yolu işaret ediyordu. Yol söylediği kadar kötüydü. Yağan yağmur ile yol tamamen bataklığa dönüşmüştü. Uzaktan tarihi evleri ile dikkat çeken bu şirin köy, içeride tam tersi bir manzara ile dikkat çekiyor.
1/9
© Sputnik / Sertaç Kayar
“25 yıldır yalnız yaşıyorum, alıştım” diyen Aziz dede, 1971 yılında Almanya’ya işçi olarak gittiğini, daha sonra eşini ve çocuklarını da köyden yanına aldığını söylüyor. Bir süre çalıştıktan sonra köye geri dönen Aziz dede, dönüş sebebini “Acız oldum (Sıkıldım), “Sabrım gelmiyordu” şeklinde ifade ediyor.
2/9
© Sputnik / Sertaç Kayar
“Eşim ve çocuklarım gelmek istemedi” diyen Aziz dede “Neden eşin gelmek istemedi?” diye sorduğumda “Eşim gelmek istemedi, ne bileyim istemedi işte. Sanki buraya gelse bu toprak onu yiyecek, yutacak!” dedikten sonra, biraz da sitemle “Gelmesin” diyerek iç çekiyor.
3/9
© Sputnik / Sertaç Kayar
Çocukları Almanya, Amerika ve İsveç gibi ülkelerde yaşayan Aziz dede “25 yıl oldu hiç haber almadım. Ne bileyim, sormuyorlar. İsveç’teki haber veriyor, yardım ediyor. Ötekiler sormuyor” diyor.
4/9
© Sputnik / Sertaç Kayar
“Sen niye köye döndün?” sorusunu ise “Orada hiçbir şey yapamıyordum. Hayattan bıkmıştım, nefes alamıyordum. Burada doğa var, hayat var, nefes alıyorum. Yalnızlığa alıştım” diyerek cevaplayan Aziz dede, “Tavuklarım var, güvercinlerim var. Onlarla ilgileniyorum” diyerek kendini teselli ediyor.
5/9
© Sputnik / Sertaç Kayar
“Başka çare mi var? Yaşıyorum işte” diyen Aziz dede, daha önce üzüm bağı ile uğraştığını ancak artık eskisi gibi verim alamadığını anlatıyor. “Sıkıldığımda Savur’a gidiyorum, arkadaşlarla görüşüyorum. Sohbet edip eskilerden konuşuyoruz” diye ekliyor.
6/9
© Sputnik / Sertaç Kayar
Köylerinin daha önceden çok büyük olduğunu ve 5-6 köyün buraya bağlı olduğunu söyleyen Aziz dede, 1970’li yıllarda yaşanan zorunlu göçün ardından köyün harabeye döndüğünü anlatıyor.
7/9
© Sputnik / Sertaç Kayar
Şu an köyde yaklaşık 10 hanenin olduğunu ifade eden Aziz dede, köylülerin yazın gelip 6-7 ay kaldığını, sonra Avrupa’ya geri döndüğünü belirtiyor.
8/9
© Sputnik / Sertaç Kayar
Aziz dede “İnsanlar artık ne evi ne insanı ne de başka bir şeyi tanımıyorlar, artık paraya tapıyorlar. Bu yıkılmak olan güzel evleri hiç olmazsa yapsalar tamamen yıkılmaz. Kimse bir şey yapmıyor. Her şey harabeye döndü. Yolların yapılması için kimse bir şey yapmıyor. Kaç kere söyledim ama kimse ilgilenmiyor. Yürümekte zorlanıyorum. Hale baksana. Sanki belediye görmüyor mu. Geçen başkan geldi buraya bakmıyor ki ne haldedir. Hiçbir şey yapmadı” diyerek sitem ediyor.
9/9
© Sputnik / Sertaç Kayar
Geçim sıkıntısını da anlatan Aziz dede, en çok gelen yüksek meblağlı elektrik faturalarından şikayetçi. “Elektrik çok geliyor, niye böyle? 3 aylık fatura 300 TL geldi. Evde televizyon ve buzdolabı var. Kahveyi, çayı bile tüpte yapıyorum. Bir oğlum her sene biraz para gönderiyor. Ben de borç alıyorum. O gönderince borcumu veriyorum. Olduğu zaman gönderiyor, işleri azdır bu aralar. 500 TL alıyoruz ama elektrik, tüp, yol parası derken hiç yetmiyor. Zaten şuan da borcum var” diyor.
