The National Interest dergisinin hazırladığı listede, makineli tüfek, denizaltı, tank, uçak ve obüs bulunuyor.
KALAŞNİKOV MAKİNELİ TÜFEĞİ
Listenin başında, savaş döneminden sonra en çok tanınan, ‘nükleer silahlardan dahi daha çok insan öldüren' Kalaşnikov makineli tüfeği yer aldı.
Küçültülmüş yeni mermileri, atışları tamamen otomatik yapabilmesi ve sağlam gövdesi, hafif ve kullanımı oldukça basit olan Kalaşnikov'a, muadillerine göre avantaj sağladı.
Dünya genelinde yaklaşık 75 milyon adet üretilen Kalaşnikov, orduya ve devlet dışı silahlı örgütlere hizmet etmeye devam ediyor.
941 AKULA (KÖPEKBALIĞI) PROJESİNİN KAPSAMINDAKİ DENİZALTILAR
172 metrenin üzerindeki uzunluklarıyla ve 23 ton ağırlıklarıyla dünyanın en büyükleri olan Akula denizaltıları, Sovyetler Birliği'nin denizdeki nükleer caydırıcılığının temelini oluşturuyordu.
Nükleer güçle çalışan denizaltıların ön kısmında, her biri 10'ar adet savaş başlığı ile donatılan 20 adet P-39 balistik füze yerleştiriliyordu.
SSCB'de 6 adet Akula denizaltısı inşa edildi, bunlardan bir tanesi Bulava füzeleriyle yapılan denemelerde halen kullanılıyor.
T-55 TANKI
T-55 tankı, T-54'e yeni kule, gövde ve süspansiyon sistemi eklenerek üretildi. Tanka 100 milimetrelik topun da eklenmesiyle T-55'ler ‘ateş gücünün, savunma ve hareket kabiliyetinin mükemmel bir birleşimi' haline geldi.
Daha sonraki modifikasyonlarla T-55, nükleer savaş ortamında kullanılabilir hale geldi. T-55 tankı, T-62'ler gelinceye kadar Sovyet ordusuna hizmet etti.
Çeşitli verilere göre dünya genelinde 42 bin ile 100 bin arasında T-55 tankı üretildi. Bunların bir kısmı bazı ülkeler tarafından hala kullanılıyor.
TU-160 STRATEJİK BOMBARDIMAN UÇAĞI
Beyaz Kuğu, SSCB'de üretilen en son stratejik bombardıman uçağı oldu. İlk deneme uçağı 18 Aralık 1981 tarihinde ilk deneme uçuşunu gerçekleştirdi.
Geceleri ve kötü hava şartlarında görev yapabilecek şekilde hayalet uçak olarak tasarlanan Tu-160'ın alçak irtifadan ABD'nin hava savunma sistemlerini delebileceği düşünülüyordu.
Tu-160'lara X-55 seyir füzelerinden 12'şer adet yerleştirilebiliyor.
M-30 OBÜSÜ
İkinci Dünya Savaşı sırasında düşük maliyetli, üretimi kolay ve etkili olan hareketli toplar, Sovyet Ordusuna büyük destek sağladı.
1938 üretimli 122 milimetrelik obüs, Sovyetler Birliği'nde an yaygın kullanılan toptu. Obüsün atış menzili neredeyse 12 kilometreydi, top bir dakikada 21 kilogram ağırlığında 6 mermi atma kapasitesine sahipti.
M-30 obüslerinden genel olarak İkinci Dünya Savaşı sırasında toplam 19 binin üzerinde üretildi.
