İranlı Türkmenlerin yaşamı ve gelenekleri

Türkmensahra (Torkmansahra) olarak da anılan, İran’ın kuzeydoğusunda yer alan ve nüfusunun ağırlıklı olarak Türkmenlerden oluştuğu Türkmen düzlüğüne hoş geldiniz. Hazar Denizi'nin doğu sahilleri, yüzyıllar önce göçebe Türkmen kabileleri için sığınak oldu. Yerli göçebelerin barınağı, deve ya da at derisinden tertiplenir ve taşınması çok kolay. Eski zamanlardan beri bölge, halı dokumacılığıyla ün yapmış.

Halı, her İranlı Türkmenin evinde görülmeye değer başlıca eşya. Sabit meskenlerin halılarla ısıtılması ve süslenmesi, konukların da halı üzerinde ağırlanması gelenek haline gelmiş. Bir zamanlar İtalyan gezgin Marco Polo, bu diyarı ziyaret etmiş ve seyahat notlarında yerli halkın büyük bir ustalıkla dokuduğu halılara özel yer ayırmış.

Yerlilerin alaçig (alachigh) dediği çadırın girişinde küçük bir Türkmen kızı.

Yerli kadınlar, giysilerinde göz alıcı renkleri tercih ediyor. Elbiselere, aile ve kabileye varlık, refah getirmesi için para şeklinde desenler işleniyor.

Bir halının yapım süreci çok uzun ve çok fazla el emeği gerektiriyor. Aşamalardan en önemlilerden biri de ipliklerin boyanması.

Deve ya da koyun yününden iplik üretimiyle sadece kadınlar uğraşıyor, makine ise kullanılmıyor.

Verilen desene uygun halıları dokuma yükümlülüğünü geleneksel olarak kadınlar üstleniyor.

Yerli çocuklar.

Halı dokuma sanatı erken yaşta öğretiliyor.

Genç Türkmen kızı halı dokumacılığında ilk adımlarını atıyor.

Elinde eskiz yaşlı bir dokumacı. Bir şaheser daha yolda.

Yerli halk halıları meskenlerini süslemek için kullanıyor.

Pazarlarda sadece hazır halı değil, üretimi için gerekli malzemeler de alınabiliyor.

Milli kıyafet giymiş bir Türkmen.

Pazarda bir halı tüccarı.

Halılar dokunmuş ve satış için sergileniyor.