Tabas çölündeki bir vahada bulunan kentin nüfusu ise yalnızca 30 bin.
1/14
© Fotoğraf : Soheil Ghanbarzadeh
Golşen (kum çiçeği) bahçesi ve 300 yıl önce inşa edilen aynı isimli Zend hanedanlığına ait saray.
2/14
© Fotoğraf : Soheil Ghanbarzadeh
Golşen bahçesindeki pelikanlar.
3/14
© Fotoğraf : Soheil Ghanbarzadeh
Tebes’te en yaygın olarak yetiştirilen sebze biber.
4/14
© Fotoğraf : Soheil Ghanbarzadeh
Kentin etrafı kumdan arazilerle dolu olsa da, verimli bazı arazilerde buğday ve arpa yetiştiriliyor.
5/14
© Fotoğraf : Soheil Ghanbarzadeh
İran’da hurmanın yetişmediği kent neredeyse yok. Tebes de bunlardan biri.
6/14
© Fotoğraf : Soheil Ghanbarzadeh
Tebes’in ana geçim kaynaklarından birisi hurma yetiştiriciliği.
7/14
© Fotoğraf : Soheil Ghanbarzadeh
Tebes’te bulunan su kaynakları ve dereler, pirinç yetiştiriciliğine de olanak veriyor.
8/14
© Fotoğraf : Soheil Ghanbarzadeh
Tebes’te deve yetiştiriciliği de yaygın bir gelenek. Develere neredeyse kutsal gözüyle bakıldığı kentte tek hörgüçlü deve yetiştiriliyor.
9/14
© Fotoğraf : Soheil Ghanbarzadeh
Tebes’in kalbi, eski kent Jandagh hiçbir depremde hasar görmedi.
10/14
© Fotoğraf : Soheil Ghanbarzadeh
Kentin etrafında engin kum tepecikleri bulunuyor.
11/14
© Fotoğraf : Soheil Ghanbarzadeh
Safevi döneminden kalma tarihi eserler kentte muhafaza edilmiş durumda.
12/14
© Fotoğraf : Soheil Ghanbarzadeh
Tebes yakınlarındaki vadi.
13/14
© Fotoğraf : Soheil Ghanbarzadeh
Tebes’in doğal güzellikleri.
14/14
© Fotoğraf : Soheil Ghanbarzadeh
Tebes’e giden bir karayolu.
