Dünyaca ünlü Türk şairi Nâzım Hikmet'in hayat arkadaşı Vera Tulyakova'nın ilk eşinden olan kızı Anna Stepanova, sosyal ağ sayfasında şairle ilgili önemli hatıralarını yazdı.
Şaire “Nâzım dayı” diye hitap ettiğini anlatan Anna, bunun nedenini ise şu anekdotla paylaştı: "Bir gün Moskova'daki Pesçanaya sokağındaki evde üçümüz mutfakta kahvaltı yapıyorduk. Birden telefon çaldı. Annem çıktı. Ben Nâzım’a bir şey sorarken her zamanki gibi 'Nâzım dayı' diye hitap ettim. O ise aniden ciddi şekilde, 'Anyuta, bana baba der misin? Gel annene soralım, belki o izin verir' dedi. Ben çok şaşırdım ve hiçbir şey söylemedim.”
"ANNA'NIN BABASI BİR KİŞİDİR"
Anna’nın anlattıklarına göre, daha sonra Nâzım mutfağa dönen Vera’ya sözkonusu önerisini tekrarlayarak bazı argümanları da ekledi. Vera, Nâzım’ın önerisini net bir sesle yarıda keserek, “Anyuta’nın babası bir kişidir” dedi. Ve aile bu konuyu bir daha açmadı.
Anna, “Annem daha sonra bana Nâzım ve benim aramda neden mesafe koymaya çalıştığını anlattı. Annem, Nâzım’a olan sevgimin öz babamı unutturacağından endişe ediyordu. Bence haklıydı ve adil olmaktan yanaydı” ifadelerini kullandı.
"OĞLUNU ÇOK ÖZLÜYORDU"
Nâzım’ın, oğlu Mehmet’i çok özlediğini yazan Anna yazısına şöyle devam etti: “Mehmet’in fotoğrafı her zaman Nâzım'ın odasındaki çalışma masasının üzerindeydi. Annem, Nâzım vefat ettikten birkaç yıl sonra fotoğrafı kaldırdı, çünkü Mehmet Paris’te babası hakkında sitem dolu yazılar yazmıştı. Dolayısıyla Nâzım benden Rusça 'baba' sözünü duymak istiyordu."
VERANIN SON GÜLÜMSEYİŞİ
Anna, Moskova çevre bölgesinde ninesinin yanında kaldığını, haftasonları Nâzım-Vera çiftini ziyaret ettiğini de söyledi.
Ölümünden birkaç gün önce annesinin Nâzım’ın hediye ettiği altın yüzükleri çıkararak Türkiye’den getirilen özel gümüş yüzüğü taktığını aktaran Anna, “Annem bu yüzükle vefat etti. Başucundaki çerçevede ise ikisinin Paris’te çekilmiş komik görüntüleri vardı" dedi.
Annesinin ölümünden 3 gün önce Nâzım’ın ismini hatırlayamayınca çocuk gibi ağladığını söyleyen Anna, Vera'nın son günlerini ise şu sözlerle anlattı:
“Annem hiç konuşmuyordu, olup bitenlerden haberdar değildi. Neyi olduğunu sorduğumda, aniden 'unuttum, unuttum' dedi ve ağlamaya başladı. Ben hemen konunun ne olduğunu anlayarak, 'onun adı Nâzım Hikmet' dedim. Vera bunu duyunca mutlu oldu. Bu annemle son konuşmadı ve bu Nâzım’la ilgili son gülümsemesi oldu."
