İşte Hatay Antakya’da eczacılık yapan Önder Altunay’ın anlattıkları:
“İçler acısı bir durum yaşadık ama kendi ilacını arayan insanlar da vardı ama onun dışında yağmalamaya gelmiş kişiler de vardı. Çöp poşetlerine ilaçları doldurup arabasıyla götüren kişileri gördüm, onların iyi niyetli olduğunu düşünmek imkansız. Bazı insanlar gerçekten ihtiyacı olan ilacı raflarda arıyordu. Komşu eczaneyi yağmaladılar, bana da haber geldi senin eczaneyi de yağmalayacaklar diye ben de dükkanıma gittim. Biz dört eczane yan yanayız. Komşu eczane yağmalanırken bana, ‘ya eczaneyi açacaksın ya da sizin eczaneyi de yağmalayacağız’ dediler. Ben eczaneyi açarım dedim, açtım da. Kimin neye ihtiyacı varsa onu verdim. Tansiyon ilacı isteyen de vardı, ağrı kesici isteyen de vardı. Tanıdığımız insanlar değil, tanıdığımız insanlar böyle bir şey yapmaz muhtemelen şehir dışından gelen kişilerdi. Bu insanların nereden geldiğini de bilmiyoruz. Araçlarını eczanenin önüne park etmiş, dükkandan alabildiklerini alıyorlar. Araçların biri gidiyor biri geliyor. Dükkanların yağmalandığını gören içeri giriyor.
Bir gün sonrasında bir başka arkadaşımızın eczanesi yağmalandı. Eczacı arkadaşımız olay yerine gittiğinde ona bıçak çekmişler, ‘yaklaşma vururuz’ diyerek tehdit etmişler. Malından oldu bir de canından olma ihtimali vardı. Benim eczaneme depremin 2'nci günü girilmeye çalışıldı, yağmalanan eczaneye depremin 3'üncü günü girdiler. Güvenlik güçleri depremin 4'üncü gününden sonra gelmeye başladı. Daha sonra benim eczanemi de yağmaladılar mı bilmiyorum çünkü ben şehirden ayrıldım, Ankara’ya akrabamın yanına geldim. Güvenlik güçleri depremin 4'üncü gününden sonra gelmeye başladı. Diğer birçok dükkana da girmişler. Yağma sırasında televizyonu alan da vardı çamaşır makinası alan da vardı. İnanın yaşadığımıza sevinemez olduk."