Muhalif politikacı Medvedçuk, Ukrayna için oluşturmak istediği yeni siyasi hareketi RT’ye anlattı

Bunlar kesinlikle çok yönlü olarak nitelendirilebilecek duygulardı. Çünkü bir yandan inanmak istedim ve bu takasın gerçekleşeceğine inandım. Öte yandan, bunun olabileceğinden son ana kadar şüphem vardı. İşin doğrusu, takas edileceğimi 20 Eylül 2022 tarihinde öğrendim ve 21 Eylül günü de önce Polonya’ya beni götürdüler, orada uçakta neredeyse 12 veya 14 saat beklettiler. Müzakerelerin yapıldığını görüyordum. Savunma Bakanlığı İstihbarat Baş İdaresi temsilcileri bana eşlik ediyordu. Ukrayna Güvenlik Servisi çalışanları da bana eşlik ediyordu. Onlar sürekli bir şeyler görüşüyorlardı. Her şeyin o kadar iyi gitmediğini anlıyordum, en azından onların sözlerinden öyle anlıyordum, takasın gerçekleşeceğinden o kadar emin değildim.

Daha sonra anladığım üzere, bu şüpheler boşunaydı. Ama Polonya’dan uçakla Ankara’ya götürüldüğümde bu değiş tokuşun gerçekleşeceğini net bir şekilde anladım. Ankara’da uçaktan indiğimde Rus uçağı gördüm ve bu takasın artık olacağını anlıyordum. Elbette, bu takasın gerçekleşmesinden dolayı, bu konuda bana ve aileme yardımcı olan Rusya Federasyonu yönetimine minnettarım. Sanırım bu benim ve ailemin hayatındaki en zor dönemdi. Ukrayna’da beni bekleyen ağır akıbetten kurtulduğum için minnettarım. Ukrayna’da, bana yönelik henüz 2019-2020 yıllarında başlayan yasadışı takibat, davadaki sahtecilik nedeniyle hiçbir yasal temel olmadan bana 15 yıl hapis verilecekti.

Statüm Ukrayna vatandaşıydı ve hâlâ da öyle. Hatta Ukrayna iç pasaportum var. Ama biliyorsunuz ki, muhalif siyasetçi olarak beni yok etmeyi ve benimle sonuna kadar mücadele etmeyi kendine hedef edinen bir kişi olarak (Ukrayna Devlet Başkanı Vladimir) Zelenskiy,öncelikle benimle ilgili davaların, soruşturmaların ve mahkeme oturumlarının devamına yönelik emir verdi. Yani bunlar devam ediyor. Ukrayna’daki avukatlarım benim çıkarlarımı savunuyor. İkincisi, tam bir pervasızlık ve hatta delilik yolunu seçerek beni, Rusya vatandaşlığına sahip olduğum şüphesiyle Ukrayna vatandaşlığından çıkarttılar. Hiçbir zaman Rusya vatandaşlığım olmadı. Buna ihtiyaç yoktu, çünkü ben Ukraynalı bir politikacıydım ve bugün de öyleyim. Ben gitmedim, pes etmedim. Mücadelemi sürdürdüm. Ev hapsindeyken bile. Takas sonucu özgür kaldıktan sonra bile mücadelemi sürdürdüm. Bu üç ay boyunca -siz bu süre için uzun süre sustuğumu söylediniz- bu aslında suskunluk değildi. Bu, mevcut durumda, silahlı çatışmalar, binlerce ölüm, altyapının yok edilmesi, Ukrayna’da savaşın yürütüldüğü dikkate alındığında, Ukraynalılara ve Ukrayna kadar Rusya vatandaşlarının çıkarlarına da yardım etmek amacıyla yapılan, bugün neyin ön planda olabileceği açısından sistematik bir çalışmaydı. Bu savaş Ukrayna için değil, Batı’nın çıkarları için yürütülüyor.

ABD, İngiltere ve birçok diğer ülke Rusya’yla hesaplaşıyor ve Ukrayna’yı bir poligon hâline getirdiler, Rusya’yla karşı durmadan bir koçbaşı hâline getirdiler. Zelenskiy’in iktidarı da bunu yapmalarına izin verdi. Bu ayları ekibimi yeniden bir araya getirmek için çalıştım. Birçok kişi Kiev’den geldi. Birçok kişi Rusya dahil bugün Ukrayna dışında, Avrupa’da, Türkiye’de bulunuyor. Bunlar mücadeleyi sürdürmeye, kendini göstermeye hazır. Tam da makalemde, mevcut duruma ilişkin anlatılan şeyler. Makalede, Rusya, Ukrayna ve Batı’nın ‘diğer Ukrayna’nın sesini duyması gerektiğinin argümanlarını verdim. Başka bir Ukrayna var. Güya Zelenskiy’in temsil ettiği sistem, zorlama sistemdir. Savaş düzeni üzerine kurulu bir sistem. Zelenskiy bugün Ukrayna’yı temsil ediyor ve Ukrayna halkının birleştiğini söylüyor. Rusya karşıtı histeri ve Rusofobi konusunda. Ama bu böyle değil. Bugün Ukrayna topraklarında, Rusya’yla bugünkü ilişkilerin niteliğini ve içeriğini hiçbir zaman desteklemeyen ama bunu açıkça söylemekten korkan insanlar da var. Onlar Ukraynalılar. Benim gibi. Vatandaşlıktan çıkarılmama rağmen. Bunun doğrudan Anayasa’nın ihlali olduğunu düşünüyorum. Sadece ben değil. Bugün birini Ukrayna vatandaşlığından çıkarmak mümkün değil. Bu kişi gönüllü olarak vatandaşlıktan çıkmak için başvuruda bulunmadıysa. Bu sadece Anayasa’ya değil uluslararası antlaşmalara da aykırı. Bu antlaşmalar, vatandaşlıktan çıkarılması durumunda hiçbir vatandaşlığı olmayacaksa bir kişinin vatandaşlıktan çıkarılmasını yasaklıyor. Ukrayna bu uluslararası antlaşmaya katıldı. Ama buna rağmen siyasi rakiple mücadele ve siyasi baskı, yasadışı siyasi takibat, Zelenskiy’i sonuna kadar amaçladığı bu hesaplaşmayı hayata geçirmeye itiyor.

Ben hapisteyken, Ukrayna Güvenlik Servisi zindanlarında geçirdiğim 6 ay boyunca görüşümü değiştirmedim. Mücadelemi sürdürdüm. Bugün yapmak istediğim şey, ‘diğer Ukrayna’nın, birilerinin dile getiremediği, diğerlerinin de dile getirmekten korktuğu görüşün her yerde, Rusya’da, Ukrayna’da ve Batı’da net biçimde bilinmesi. Bandera’nın Ukrayna’sı değil, ‘başka Ukrayna’yı, Zelenskiy’in yürüttüğü neo-Nazi politikasıyla hiçbir ilgisi olmayan Ukrayna’yı temsil eden insanların olduğu bilinsin istiyorum.

Bu doğru. Zelenskiy’in politikalarına karşı çıkan insanlar var. Bu ‘diğer Ukrayna’nın duyulması gerekiyor. Bir temsiliyeti olursa bu başka Ukrayna duyulabilir. Bu Ukrayna’ya inananlar bir araya gelebilirlerse ve ‘Ukrayna’yı terk etmiş olsak da bizler Ukraynalıyız’ diyebilirlerse… Bizler geleceği düşünmek istiyoruz. Sizin sorunuzda bahsettiğiniz gibi ‘Yeni Ukrayna’nın’ değil, Ukraynalıların geleceğini düşünmek istiyoruz. Ukrayna’nın geleceğinin nasıl olacağından şu an bahsedemeyiz, zira esasında Ukrayna’nın varlığından söz edemeyiz. Böyle bir devlet şu anda yok. Ben anayasa hukuku uzmanıyım. Anayasa’da Ukrayna’nın bağımsız, egemen, demokratik ve sosyal bir hukuk devleti olduğu yazıyor. Ukrayna’nın şu anda esasen sahip olduğu statü, bu gerekliliklerin birini dahi karşılamıyor.

Ukrayna, 2014 itibarıyla bağımsız ve egemen bir devlet olmaktan çıktı ve Batı, ABD ve İngiltere’nin dışarından yönetimine geçti. Ukrayna’nın bugün sosyal bir hukuk devleti olduğunu da söyleyemeyiz. Asla bir hukuki ya da anayasal düzen olmadan basın kuruluşlarının kapatılıyor olması doğrudan bunu gösteriyor. Yönetimdekilerden farklı düşünen, kendi görüşlerini ifade edenlerin ortadan kaldırılıyor olması da bunu gösteriyor. Esasen böyle bir ülke yok. (…)

Ukrayna’da bir devletin varlığından söz edemeyiz, zira devlet politikasının temelinde, Zelenskiy ve çevresinin yürüttüğü neo-Nazi politikalar yatmaktadır. Ülkede neo-Nazizm hüküm sürdüğü sürece bu ülkenin geleceğinden bahsetmek yanlış olur. Bu nedenle Ukraynalıların geleceğinden bahsetmemiz gerekir. Ukrayna’da olup da Zelenskiy’in politikalarını kabul etmeyen Ukraynalıların, sıraladığım sebeplerle Ukrayna’dan ayrılmak zorunda kalan Ukraynalıların geleceğinden… Ülke yönetimi konusundaki bu pozisyonun, bu uyuşmazlığın ve bu karşı çıkışın da temsil edilmesi gerekiyor.

Bugün toplanmış olan ve destekçileri her gün artan bu ekibin görevi, şu an gözlenen bu Rusya karşıtı histeri ve Rusofobiye sebep olan Batı ideolojisi ürünü anlatımı yıkmaktır. Dayatmaları ve baskıları ile Ukrayna topraklarında bu Rusya karşıtı tavrı yaratanların bastırılması gerekmektedir. İnsanların zihnine ulaşmalı ve onlara Ukrayna’da bugün gerçekte olanları, gerçekliği anlatmalıyız. Sonra da artık bu insanlar kendi gelecekleri hakkında kedileri konuşmalılar. Kendi geleceklerini konuşmalı ve bu geleceği talep etmeliler.

Fakat bu ancak Ukrayna’nın militarist olmayı bırakmasıyla, neo-Nazi politikaların ülkedeki baskınlığının geçmesiyle mümkün olabilir. Zira bu koşullarda gelecekte bir Ukrayna’nın var olması mümkün değil. Bu gerçek dışı bir şey. Şu anda Zelenskiy’in yaptığı gibi Batı’nın tamamını örgütleyip Rusya’nın karşısına dikme politikasının sürdürülmesi durumunda da gelecekte bir Ukrayna’nın var olması mümkün değil. Ukrayna’nın, Batı’nın çıkarları doğrultusunda bir savaş alanı hâline gelmesine de izin vererek de bunu başaramazsınız.

Zira Ukrayna’da bugün Ukrayna için savaş verilmemektedir. Bu savaş sadece ve sadece Batı’nın çıkarları için verilmektedir. İşte bunu insanlara anlatmamız ve bunun kanıtı olan argümanları onlara iletmemiz gerekiyor.

Rusya karşıtı düşünceleri değiştirmek mümkün. Bu düşünceleri tanımayan, benimsememiş olan insanlar var. Bu insanların sayısını şu anda verebilmem mümkün değil. Fakat böyle insanların olduğunu kesinlikle biliyorum.

Bu insanlar kendilerini açığa çıkarmaktan, kendilerini ifade etmekten ya da bir eylem ortaya kormaytan korkuyorlar, zira bunu yaparlarsa, demokratik bir hukuk devleti olmaktan tamamıyla vazgeçmiş, kanunsuzluk ve baskı makinası hâline gelmiş bu devlet tarafından yok edileceklerini biliyorlar.

Ne mahkeme ne yargıç var, sadece Zelenskiy ve çevresindeki suça batmışların kararnameleri var. Bunu değiştirmek mümkün, bunun üstünde çalışırsak ve insanlara bunu iyice anlatırsak bu değişebilir bir şey.

Bu yeni bir toplumsal hareket. Bu hareketin Zelenskiy’in haksız olduğunu, yanıldığını göstermesi gerekiyor. Zira zelenskiy, arkasında Ukrayna halkının tamamının tek bir parça olarak durduğunu söylüyor ve bu halkın Rusya’nın yok edilmesi gerektiğini ve Batı’nın da buna yardım etmesi gerektiğini düşündüğünü söylüyor, fakat bu doğru değil.

Biz bu insanları bir araya getirdiğimizde her şey değişecek. Bu hareket Ukrayna’nın homojen olmadığını, herkesin Zelenskiy ve suça batmış rejimini desteklemediğini gösterecek. Başlıca görevimiz bu. Bu hareketin ne yapacağı ve lider olarak kimi seçeceğine gelirsem, bunu belirleyecek olan Rusya’da, Ukrayna’da, Avrupa’da bulunan milyonlarca insandır.

Zelenskiy’in eylemlerini onaylamayan milyonlarca insandan bahsediyorum. Bu insanlara bir şekil vermeli, onları ortak fikirlerde birleştirmeliyiz. Onları ortak bir temsiliyetin altında birleştirmeliyiz. Ardından Ukraynalıların geleceği hakkında konuşmalı, akıl yürütmeliyiz.

Bir planım değil, planlarım var. Zamanı gelince, bunları gerçekleştirmenin gerçek bir olasılık olduğunu düşündüğümde bunları kamuoyuna açıklayacağım.

Kendim için bir mevki düşünmüyorum. Ne dün siyasi bir partinin başında mücadele verirken, ne de (Ukrayna’da) altı ay tutuklu kaldıktan sonra Rusya’da bulunduğum bugün mevki peşinde oldum. En önemlisinin fikirler olduğunu düşünüyorum.

Zira fikirlerin destekçileri olması gerekir. Liderlerse nasıl olsa bir şekilde belirirler. Destekçiler olursa kimin lider olacağını ve hiyerarşi içinde nasıl bir göreviniz olacağını belirlerler. Ukrayna’nın sorunu da bu: Liderler var fakat fikirleri yok. Ukraynalılar için tam da bu sorunu çözmemiz gerekiyor.

Biraz önce söylediğim gibi, Ukrayna’da insan var fakat fikir yok. Bizimse fikirlerimiz var. Dolayısıyla liderler de olacaktır ve onların da eylemleri olacaktır. Neler yapacağımızı göreceksiniz.

Evet, kesinlikle bunun bir ilk adım olduğunu söyleyebiliriz.

Bakınız. Evet, Batı’yı en çok ilgilendiren şey bu. Ve bana göre bunu duymuş olmaları çok değerli. Çünkü bu da benim bakış açım, bugün yumuşama yolundan ilerlemek gerektiği. Yumuşama da hem Rusya’nın, hem de tüm diğer ülkelerin çıkarlarının dikkate alınması durumunda mümkün. Onların çıkarları. Güvenlik çıkarları da buna dahil. Ya da bir dünya savaşına yol açabilecek gerilimi tırmandırma politikası da izlenebilir. Zira, bugün NATO üyeliğine aday olan ülkeler de dahil olmak üzere fiilen NATO’ya üye olan 30 ülkenin neredeyse tamamının Batı’nın, ABD ve İngiltere’nin Zelenskiy’den kiraladığı poligona silahlar, teçhizatlar göndererek yardım etmesine ne denmeli? Ve bugün bu poligonun adı nedense Ukrayna. Ve olaylar nedense orada gelişiyor. Buna daha ne denebilir? Bu nedenle de ben, tüm bunların bugün sona erebileceğini söylüyorum ve nükleer çatışma da buna dahil. Böyle bir şeyi dışlayamayız.

Ve bugün Batı, Zelenskiy’in Ukrayna’da genel olarak yaptığı gibi, kendi ülkelerini, Batılı politikacıların ülkelerini nasıl sefil duruma getirebileceklerini öğreten Zelenskiy’in ellerinde uslu bir kaynak olarak öne çıkıyor. Ve bugün Zelenskiy Batı’ya Rusya ile savaşmak için (anti parantez) ilham veriyor, Rusya’yı yok etme çağrıları yapıyor. Tüm bunlar dikkate alınırsa bu kişiler bunun nelere yol açabileceğini anlamaları gerekiyor.

Bu nedenle bundan bahsetmem bir tesadüf değildi. Bu benim bakış açımdı ve onu açıkça ortaya koydum. Onların dikkatini çeken sadece bu olmadı. Medvedçuk’un başka bir Ukrayna’dan bahsetmesi de dikkatlerini çekti. Ve bu çok önemli.

Olup bitenleri analizine bakarak buna eminim. Ve bu analizin bugün, muharebe koşullarında yapılmadığından, bu analizin 2919’dan itibaren, özellikle de onların İngiltere ziyaretlerinden sonra yapıldığından eminim. İngiltere’nin etkisinin, ABD’ye ve genel olarak Batı’ya göre daha fazla olduğu şeklinde. Zira Ukrayna’daki etkinin, yönetimin dizginlerini ele geçiren ve dış yönetim konularında da oldukça büyük bir yer işgal eden İngiltere’dir. Ve onlar (Zelenskiy ve çevresini kastediyorum) Ukrayna’da ne olursa olsun onlar için her şeyin olağan şekilde sonuçlanacağını biliyor. Onlar gidecek ve rahat bir yaşam sürecek. Bu nedenle ülkeyi parçalara bölünmek, daha fazla yoksullaşmaya sürüklenmek üzere rahatlıkla teslim ettiler. Ülkeyi Rusya ile Batı arasındaki çatışma için bir sıçrama tahtası olarak teslim ettiler.

Onların bir tek planı vardı. Bu çatışma Rusya’yı zayıflatmayı amaçlıyordu. Bugün bunun nasıl olduğunu görebiliyoruz. Ukrayna’nın Rusya’yı zafer kazanamayacağı ortada, bunun belli olgusal sebepleri var. Ama Rusya içinde bir nevi karşı durma, Rusya’yı zayıflatabilecek süreçler kışkırtabilirler. Rusya yönetimi Batı’nın belirlediği hedeftir. Zelenskiy ve çevresi bunu hayata geçirmeye çalışıyor.

Tanrıya şükür.

Zelensky’nin geleceğini bilmiyorum. Ama Ukrayna ve halkına karşı işlediği her şey için hesap vermesini istiyorum. Ülkeyi yıkan o. Ülkeyi savaş alanına atan o. Her şeyi o yaptı. Maalesef artık birçok kişi unutmuş ama 24 Şubat öncesinde neler olup bittiğini hatırlatmak isterim. Ev hapsindeyken sıkça röportaj veriyordum. Tüm bunları dile getiriyordum. Savaşı önlemek için her şey yapılması gerektiğini söylüyordum. Zelenskiy bunu yapabilir miydi? İddia ederim ki, yapabilirdi. Hatta iddia ederim ki, bunu yapmak zorundaydı. Minsk anlaşmasını uygulama yolunu takip etmeliydi. Merkel ve Hollande’ın itiraflarını biliyorsunuz. Hatta Poroşenko bir şeyler havlamaya çalışıyor.

Evet.

Demek ki bunun kökü kazınmalı. Makalemin temelini ne oluşturuyor biliyor musunuz? Sebepler. Yazının yarısından fazlası sebepler. Soğuk savaş sonrasında yaşananlar.

Evet. Aynı zamanda bu olayların nasıl geliştiği. Dolayısıyla buna yol açan sebepleri bugün ortadan kaldırmak ve bunu yaparak gelecekte bunun tekrarlanmasını önlemek gerekiyor. Ama bunu ancak devlet politikasında Neonazizm kalmadığı, militarist devlet kalmadığı zaman yapabiliriz. O zaman Ukraynalıların başka bir geleceği olacak. Dikkat çekerim ülkenin geleceğinden değil, Ukraynalıların geleceğinden bahsediyorum. İşte bugün üzerinde çalışmak istediğimiz en önemli şey de bu.

Öyle demedim. Gelecekten bahsettim.

Ukraynalıların geleceği. Hangi ülkede nasıl yaşayacaklarına da bugün başka Ukrayna’yı temsil eden Ukraynalılar karar vermeli.