'Ankara, BAE'nin parasal gücüne muhtaç; BAE, Türk SİHA'larına ilgi duyuyor'

"İki taraf da görüşmelere açık olmasa, pragmatik olmasa bu noktaya gelinmez. İdeolojik veya ilkesel bir yaklaşım söz konusu olmadı. Türkiye ‘BAE bana çok zarar verdi’ ya da karşı taraf, ‘Türkiye ile benim dünya görüşüm uymuyor dolayısıyla biz bir araya gelemeyiz’ gibi bir tutum içinde olmadı. İki taraf da oportünizme götürecek kadar pragmatik. Tabii ki iki tarafın da bir vizyonu var. Ama eğer belli bir duruşunuz yoksa her an restore edilebilir, yenilenebilir bakış açısı. Her iki taraf da buna yatkın. Türkiye ile BAE arasında olması oldukça ilginç. Çünkü bölge vizyonları çok farklı. Bir tarafta Müslüman Kardeşler'i ‘destekleyen’ bir yapılanma ve kendince ‘İslami bir bölge vizyonu tasavvur eden’ ve Türkiye’nin bu vizyona önderlik edeceğini düşünen bir yaklaşım. Öbür taraftan bunu tamamen yok etmeyi açık şekilde ifade etmiş. Arap Baharı’nda karşı devrimci rolüyle net şekilde kendini ortaya koymuş BAE. Mısır darbesini finanse etmekten tutun da ne kadar Müslüman Kardeşler karşıtı yapılanma var; Marksist, sosyalist olmasına bakmaksızın bütün hareketleri finanse eden bir BAE ve Körfez oluşumu görüyoruz. Dolayısıyla bir araya gelmesi mümkün olmayan iki yapı görüşüyor. BAE desteklemekten çekinmez ama karşıdaki yapılanma Marksist ise normalde yanaşmaması gerekir. Ama seküler ve sosyalist hareketleri Tunus ve Fas’ta desteklediğini biliyoruz. İhvan’ı Müslüman Kardeşler’i iktidardan uzaklaştırmak için… Tabii ki ilkeli ve tutarlı Marksist bir hareketin normalde BAE ile ya da Körfez’le ilişkisi olamaz. Müslüman Kardeşler ile kanlı bıçaklı ama ondan önce Cemal Abdülnasır ile yani Sovyet bloku ve sosyalistlerle kanlı bıçaklıydı. Abdülnasır’ı devirmek için ellerinden geleni yaptılar. 60’lı 70’li yıllarda da Abdülnasır’ın öfkesinden nasibini alan Müslüman Kardeşler hareketinin sığınağı Riyad’dı. Suudi Arabistan Krallığı himaye ediyordu. O zaman da Körfez ilerici sosyalist Arap güçleriyle çatışıyordu."

"İki ülkenin yakınlaşmasının o kadar çok nedeni var ki… En temel anlaşmazlık Libya’da. Fakat Libya’nın dışında Türkiye, BAE’nin parasal gücüne muhtaç. Türkiye’de yatırım yapması planlanan ve Zayid ile gelerek görüşmelere katılan Abu Dabi Yatırım Fonu, Arap dünyasının en büyük fonu. 792 milyar dolarlık bir varlık fonundan bahsediyoruz. Dünyada da Norveç emeklilik fonundan sonra ikinciymiş. Muhtemelen Norveç Varlık Fonu da 1 trilyon doları geçkin. 792 milyar dolar sadece Abu Dabi Yatırım Fonu, onun dışında Dubai yatırım fonu gibi üç dört tane daha dünyada dereceye giren fonlar var. Emirliğin bütün fonlarını bir arada düşündüğümüzde 2 trilyona yakın bir paradan bahsediyoruz ve bu korkunç bir para. Savunma sanayine ilgi duyduğundan bahsediliyor. Türkiye’nin SİHA üretimi yurt dışında dikkat çekiyor, Afrika ve Arap ülkelerinden almak isteyenler var. Suudi Arabistan'la savaşta olan Yemen'deki Ensarullah hareketi Türk SİHA’sı düşürdüklerini söylemişlerdi. Türkiye birçok yere satıyor. Birçok yere alenen, bir kısmını gizli şekilde satıyor. Suudi Arabistan’a satışı yıllar sonra Husiler ele geçirdikten sonra gördük. Erken başladı Türkiye, belki de 2000’lerin başında projelendirilmesine başladılar. 2010’ların başlarında prototip üretildi. Son üç yılda seri üretime geçildi. Son birkaç yıldır da ihracat yapılıyor. BAE de SİHA üretimine el atmış durumda ve İsrail ile işbirliği yapıyor. Üretim yapmak istediğinizde hemen olmuyor. Seri üretime geçmek zaman alıyor. BAE, Yemen savaşından Afrika’daki anlaşmazlıklara varana kadar geniş bir ilgi alanına sahip. Askeri havalimanları, askeri limanlar kiralıyor. Cibuti’den Somali’ye kadar ve Yemen’de askeri varlığı olan bir ülkeden bahsediyoruz. Dolayısıyla BAE’nin SİHA’ya çok büyük bir talebi var. Kendisi üretene kadar birinci şık Türk SİHA’larından yararlanmak istiyor olabilir. Ama galiba iş biraz daha ötede. Türkiye ile ortak bir yatırıma girebilirler. Ya da Türklerin SİHA konusundaki tecrübesinden yararlanmak istiyor olabilirler. Ama bu konudaki asıl işbirliği İsrail ile devam ediyor.”

"Muhammed bin Zayid’in gelmesi büyük bir sürpriz aslında. Bunun altyapısını aylardır hazırlandığını düşünüyorum. Türkiye’nin Mısır ile ilişkilerini iyileştirme noktasında asıl hedefinin Körfez ile ilişkilerini sürdürme, orada bir kapı açmak olduğunu düşünüyorum. Çünkü Mısır ile gerilimin ortadan kalkması Türkiye için çok acil bir yarar getirecek bir şey değil. Mısır para babası bir ülke değil. Belki Doğu Akdeniz’de Türkiye’nin işlerini kolaylaştırabilirdi. Türkiye’nin o noktada vizyon sahibi bir ülke olmadığını da biliyoruz. Doğu Akdeniz’de değil sadece Ortadoğu ve dünyada da kendini yalnızlaştırmış bir ülke. Oysa vizyoner bir ülke olsa, Mısır ile de ilişkilerini düzeltir. Hapislerde on binlerce İhvan üyesinin bu kadar eziyet çekmesine seyirci kalmak yerine bir an önce süreci hızlandırıp tahliyeyi sağlayabilirdi. Ama bunu yapmadı. Mısır ile tamamen pragmatist şekilde asıl hedefin Körfez’i memnun etmek olduğu bir ilişki yürüttü. Şu anda yayın yapan üç tane kanal var; Mekameleen, El Sharq ve Vatan. Bu kanallarda Sisi yönetimini sert eleştiren programlar durduruldu ve bu İhvan içerisinde büyük tepki çekti. Bir sonraki adımın kapatılmak olduğunu herkes hissediyor."