Aksaray'da merkeze bağlı yayla köylerinden Gözlukuyu'da yaşayanlar 1991'de su çıkmadığı için köylerine ait Dölek Mevkisi'ne göç etti.
O yıllarda kalbi delik kızını ameliyat ettirmek için tarlalarını satan ve köyden ayrılamayan Selami Salman, 10 yıl önce eşinin vefat etmesi sonrası köyde yalnız kaldı. Baba yadigarı evinin yıkılmasıyla akrabasının evine geçen Salman, büyüdüğü günlerin anılarıyla dolu köyünden ayrılamıyor.
Salman, 30 yıl önce köylülerin göç etmeye başladığını ve kendisinin maddi durumu olmadığı için burada kaldığını belirterek, “Çocuklarım köyde yaşamak istemeyip şehre taşındılar. Eskiden köyümüz 180-200 hanelikti. Her şeyimiz vardı, kahvemiz, bakkalımız, camimizle cıvıl cıvıl bir köydü. Çocukluğumun geçtiği köy şimdi harabe gibi" diye konuştu.
Salman, yiyeceklerini yakın köylere veya ilçeye giderek temin ettiğini belirterek, "Eski günlerimiz çok güzeldi. İmece usulüyle çalışırdık. Kömbe, yufka ve mayalı ekmekler yapılırdı. Kışın hiç ekmek sıkıntısı çekmezdik. Şu an da her şey sıkıntılı” dedi.
Salman: Çamaşırımı yıkarım, suyumu çeşmeden doldururum. Kendim pişirip, kendim yerim. Sabah erken kalkar, sobanın odunlarını yakarım. Hemen çayımı koyarım. Hava güzel olursa köyün içinde gezerim. Eski yerlerin hayalini kurarım.
Salman, on yıl önce eşini kanserden kaybedince hayatının daha zorlaştığını da vurguladı. Otuz yıllık hayat arkadaşını özlediğini belirten Salman, "Eşim keşke ölmeseydi de hiçbir şeyim olmasaydı. Eşim öldü, kıyametim koptu. Allah kimsenin başına vermesin. Bundan zor bir durum yokmuş" şeklinde konuştu.