19 Ağustos'ta başlayan davada, 22 kadın, Girlsdoporn sitesinin vaat ettiğinin aksine yer aldıkları porno filmleri online yayımlamasıyla hayatlarının mahvolduğu konusunda sözbirliği etti.
Bu haftaki duruşmada davacılardan biri, sanal ortamda afişe edilerek tacize uğradığı ve kendisini aşağılanmış hissettiği, bu yüzden hukuk kariyerini bıraktığı ve iki kez intihar girişiminde bulunduğu yönünde ifade verdi.
Buna göre kadınların kişisel ve sosyal medya bilgileri WikiPorn'da yayımlanınca, yer aldıkları filmlerin ailerine ve arkadaşlarına gönderilmesini de kapsayan anonim taciz kampanyası başladı.
GirlsDoPorn, 2006 yılında Yeni Zelandalı Michael Pratt tarafından kuruldu. Sitenin imajı, sıradan üniversiteli genç kadınların evde, otelde, karavanda çekilen ilk ve tek porno videolarını yayımlamak yönünde.
Davacı kadınlar ise bu filmleri çekmeye tehdit ve yalanla zorlandıkları yönünde ifade verdi. Kendilerine videoların Avustralya ve Yeni Zelanda gibi ABD dışındaki ülkelerden zengin alıcılara doğrudan servis edilecek DVD'ler için çekildiğinin söylendiğini belirtti. Buna göre site yöneticileri, Avustralyalı bir şirket oldukları yalanı eşliğinde kadınlara filmlerin asla online yayımlanmayacağını ve ABD'de bir yere satılmayacağını vaat etti.
Ama videolar en çok izlenen porno sitelerinin hepsine yükledi ve 1 milyardan fazla kez izlendi.
Kadınlar, ailelerine, üniversitelerine, dostlarına anonim e-postalar gönderildiğini ve bu videoların linklerinin verildiğini anlattı. Kişisel bilgilerinin postalanmasıyla davalıların bağlantısı olduğu suçlamasında bulundu, ama henüz mahkemeye bu yönde somut kanıt sunulmadı.
Üç davalının kimliği GirlsDoPorn.com CEO'su Michael Pratt, aktör Andre Garcia ve videograf Matthew Wolfe olarak açıklandı. Üçlünün avukatları, kadınların videoların 'her yerde, her şekilde, her amaçla kullanılabileceğine' dair sözleşmeler imzaladıklarını gösterecekleri iddiasında bulundu. Ellerinde kadınların uyuşturucu ya da zihni etkileyen herhangi bir maddenin etkisi altında olmadıklarını ve filmlerin her şekilde kullanılmasına rıza gösterdiklerini söyledikleri videolar bulunduğunu savundu.
Avukatlardan biri "Bizim bakış açımızdan, bu davanın açılmasının gerisinde kadınların porno video çekmekten duydukları pişmanlıktan başka bir neden yok" dedi.
Kadınlar ise filmlerle ne yapılacağına dair kurallar çerçevesinde anlaşmaya varılmadan ve adil olmayan şekilde sözleşmelerin imzalandığı suçlamasını yapıyor.
Craigslist'teki modellik ilanına yanıt verdiklerini belirten davacılar, Girlsdoporn sitesinin ücret ödeyerek referans kadın olarak kullandığı sonradan anlaşılan bir takım kadınlardan telefon aldıklarını anlattı. Bu kadınların porno film çekme fikrini kendilerine işlediğini, "Biz de çektik ve asla online yayımlanmadı" diyerek internete düşmeyeceği ve kişisel bilgilerinin sızmayacağına dair garanti verdiğini aktardı.
Davacıların avukatları, dağıtımla ilgili yanlış bilgi verilmesinin kasten aldatma güden bir işletme modeli olduğunun altını çizdi. Zira GirlsDoPorn2un tüm işlet modeli, porno filmlerin online yayımlanmasına dayanıyor.
San Diego'ya vardıklarında genç kadınlar dairelere ya da otel odalarına götürüldü, kendilerine çekiciliklerine göre derecelendirilecekleri söylendi ve bu derecelendirme iddiasıyla başta vaat edilenden çok daha az ücret ödendi. Yaşları tutmadığı halde sarhoş edene dek alkol verildi.
Avukatlarından Edward Chapin açılış konuşmasında "Ülkenin bir ucundan öbür ucuna uçup bir otel odasında kendilerini kontrol eden iki erkekle başbaşa kaldılar ve onların kontrolünde dönüş uçuşuna bindiler, bu şartlar altında daha az ücreti kabul etmekten başka seçenekleri olmadığını hissettiler" dedi.
Davacılardan biri "İnternette yayımlayacaklarını bilseydim, adımı koyacaklarını bilseydim, ABD'de dağıtılacağını bilseydim, 30 dakikadan uzun süre filme çekeceklerini bilseydim, bunlardan birini bile bilseydim, asla yapmazdım" diye ifade verdi.
Filmler sadece GirlsDoPorn'da değil, bir kaç içinde tüm popüler bedava porno sitelerinde yayımlandı ve ardından genç kadınları arkadaşları ve aileleri "Bize senin seks yaparken görüldüğün linkler yollandı" diye telefonla aramaya başladı. Bu e-postaları davalıların yollayıp yollamadığı davanın önemli yönlerinden biri. Linkler, kadınların lise, üniversiteden sınıf arkadaşlarına, öğretmenlerine, ebeveynlerine, kardeşlerine, gittikleri kiliselerin cemaat üyelerine ve hayatlarındaki akla gelebilecek herkese yollandı.
Eski hukuk öğrencisi ve başarılı sporcu olan davacı, bu yayının hayatını nasıl mahvettiğine dair mahkemeye kanıt sundu. "Filmler öyle yıkıcı bir etki yarattı ki, yeni ve kimsenin tanımayacağı bir yüze sahip olmak için estetik ameliyat geçirdim. Bunun için yanaklarıma dolgu yaptırdım ve kaşlarımı yeniden çizdirdim" dedi. Eline tabanca alıp yaşamına son vermeyi düşündüğü anı anlatırken yargıç kadına bir molaya ihtiyacı olup olmadığını sordu.
"Kendimi paramparça hissediyordum, gerçekten intihar etmek istiyordum. Uzaklaşmaya çalıştım. Kimsenin beni tanımadığı yerlere gitmeye çalıştım ama beni her yerde takip ediyordu."
"Yeni insanlarla tanıştığımda videoyu izleyip izlemedikleri ya da bana 'Seni biliyorum' deyip demeyeceklerine dair paranoya yaşıyorum."
"Yaşamım, hukuk kariyeri umutlarımın sona ermesi de dahil geri döndürülemez şekilde değişti. Artık savcılık yapamam, çünkü adım tümüyle mahvedildi."