Retrobüs: 'Şarkı yıllar içinde yeni bir anlam kazanıyor'

Asıl yorgunluğu uçaklar, şehirler arası lojistik ve alacak takibi gibi görünmeyen operasyonlarda yaşadık ama sahne hâlâ bizim için en büyük dinlenme alanı oldu. Pandemiden sonraki ilk konserlerde stadyum tribünlerini andıran kalabalıklarla karşılaştık, elektriğin sabote edildiği bir konserde saksafonla karanlıkta çalmaya devam ettik ve seyirci bunu “şov” sandı, bu anılar dayanıklılığımızı pekiştirdi. Yurt içinde ve Avrupa’da turneler yürütürken sınır kapılarında “bu kadar giriş-çıkış normal mi?” sorgusuna bile maruz kaldık. Hiçbir yapım şirketi ya da menajerlik bağı olmadan bağımsız kalmak sektörde yükselmeyi zorlaştırıyor ama özgürlüğün değeri nedeniyle bu yolu tercih ediyoruz. İlk konserimizde sadece 10 kişiye çalarken bugün dede-torunun aynı şarkıda buluşabildiği kapsayıcı bir sahne iklimi kurduk. Bizim hedefimiz fenomenlik ya da pik yapan bir grafik değil, Yeni Türkü ve Moğollar gibi uzun soluklu bir yolculuk. Retrobüs olarak “amaç değil araç” felsefesiyle “akbil değil rakbil” diyerek geçmişle bugünü buluşturan bir köprü kuruyoruz.